6 juni: Behandeling wraking

Op 6 juni om 14:00 uur zal mijn wraking worden behandeld bij het gerechtshof Leeuwarden, Wilhelminaplain 1. Het wrakingsverzoek plus motivering vindt u hier.

Radio met Hero Brinkman / Dankbaar 25 mei 2019:

Het betreft hier een wraking in de civiele zaak van Wolfgang. In de strafzaak ben ik reeds veroordeeld in eerste aanleg en in hoger beroep, zodat alleen nog cassatie openstaat. Wat ik van deze vonnissen vind kunt u onder meer hier lezen.

Ik nodig een ieder van harte uit om de zitting op 6 juni bij te wonen. Voor de volgers van deze website is het inmiddels duidelijk wat hier aan de hand is. Het draait allemaal om het toewijzen van getuigen, die steeds geweigerd geworden. Laten we eerst nog even vaststellen dat het horen van getuigen gewoon een grondrecht is dat door ‘Leeuwarden’ keer op keer aan de laars wordt gelapt.

Artikel 6 EVRM. Recht op een eerlijk proces

Een ieder tegen wie een vervolging is ingesteld, heeft in het bijzonder de volgende rechten:

d. de getuigen à charge te ondervragen of te doen ondervragen en het oproepen en de ondervraging van getuigen à décharge te doen geschieden onder dezelfde voorwaarden als het geval is met de getuigen à charge;

Het herhaalde weigeren van dit grondrecht is dus al een stevige indicatie van partijdigheid en vooringenomenheid. In deze casus geldt dat des te meer omdat iedereen weet dat ik met het horen van de getuigen niet veroordeeld kan worden. En dus vrijspraak moet volgen. Zelfs iemand die deze stelling niet volledig onderschrijft, moet toch erkennen dat de kans op vrijspraak aanzienlijk groter wordt. Het horen van getuigen dient onder meer om aan te tonen dat de aangifte van Wolfgang vals is en hij op tal van punten heeft gelogen. Op een valse aangifte kun je niet veroordeeld worden, sterker nog, dat maakt de aangever juist strafbaar. Tot nu toe hebben de rechters steeds gezegd: Wij ontnemen u het recht om aan te tonen dat de aangifte tegen u vals is! Alle getuigen kunnen immers bewijzen dat Wolfgang liegt. Het weigeren van getuigen is dus niet alleen onrechtmatig maar bewijst ook de vooringenomen wens om mij te veroordelen.

De historie heeft uitgewezen dat ik steeds veroordeeld wordt als mijn getuigenverzoek wordt afgewezen. Ook de thans gewraakte rechters willen geen uitsluitsel geven of mijn getuigen worden toegewezen. Door ervaring wijs geworden mag ik ervan van uitgaan dat ook zij mijn getuigen niet toestaan, en zonder tussenvonnis tot een veroordelende uitspraak zullen komen. Gezien het doorslaggevende belang van het horen van getuigen, zijnde het verschil tussen vrijspraak of veroordeling, moest ik wel wraken. De toezegging dat er goed over mijn verzoek nagedacht zal worden, heeft in het verleden niets betekend.

Dat mijn vooronderstelling juist was, blijkt wel uit de reactie van de rechters. Met dubieuze argumenten willen zij de wraking onontvankelijk verklaren. Beide argumenten zijn onzin.  Men weet immers dat ik mijn verdediging en pleidooi zelfstandig zonder advocaat heb gedaan. Om dan te stellen dat mijn wrakingsverzoek wel door een advocaat moet worden ondertekend is niet alleen kul, maar impliceert des te meer de vooringenomenheid. Een verdachte mag wel zijn eigen verdediging zonder advocaat doen, maar mag niet voor eigen rekening wraken? Dat men op een dergelijke technische futiliteit de wraking ongegrond wil verklaren, spreekt natuurlijk boekdelen.

Ook het tweede argument is onzin. Het feit dat men zich niet wil uitspreken over het toewijzen van een voor de verdachte zo cruciaal getuigenverzoek, betekent uiteraard vooringenomenheid.

De werkelijke reden dat mijn getuigen steeds worden afgewezen is natuurlijk een heel andere. Men beseft donders goed dat dan niet alleen bewezen wordt dat ik de waarheid vertel en dus onschuldig ben, maar ook de ambtsmisdrijven en het bedrog van Justitie aan het licht komen. Dan zijn de rapen gaar en staat het OM van Leeuwarden tot Den Haag voor joker.  Dit mag kennelijk onder geen beding van ook deze rechters gebeuren. Daarmee is het horen van mijn getuigen rechtstreeks verbonden aan het onder het tapijt houden van deze ambtsmisdrijven, zijnde het faciliteren van een vrije aftocht voor de werkelijke verkrachters en moordenaars van Marianne Vaatstra.

Er zijn dus rechters en OM’ers die het onder de pet houden van de justitiële ambstmisdrijven en leugens assisteren. Dit wordt steeds duidelijker omdat hetzelfde geldt voor mijn vervolging voor de eveneens valse aangifte van Faek en een hernieuwde aangifte van Wolfgang. Ook daar besluit men te seponeren, omdat men beseft dat de waarheid met die vervolging aan het licht komt. In het geval van Wolfgang is dat des te opmerkelijker, want als men overtuigd is dat ik smaad pleeg en hij een onschuldig slachtoffer is, dan had men moeten zeggen: U maakt het als recidivist steeds bonter, mijnheer Dankbaar. We vinden dat u een hogere gevangenisstraf verdient en een hogere schadevergoeding moet betalen!  Maar in plaats daarvan seponeert men nieuwe aangiftes, zoals u in het vorige artikel heeft kunnen lezen. Het is de wereld op zijn kop, maar zeer begrijpelijk want in een getuigenverhoor komen ook dit soort vragen aan de orde. Hier zitten ze gigantisch mee in hun maag. Alleen al deze vragen blazen de zaak op. Alle antwoorden zijn rampzalig. Er zijn er maar twee mogelijk: 1) Ja, we hebben Faek gevraagd of de Turkse Ali de hem bekende Ali is. 2) We hebben hem niet gevraagd of de Turkse Ali de hem bekende Ali is.

Het enige ware antwoord is antwoord 2. Als het antwoord 1 was, dan had er ook in het rapport moeten staan wat het antwoord van Faek was. Het is dus antwoord 2. Ze hebben het hem niet gevraagd, omdat ze het antwoord al weten! Op dag 1 heeft Faek namelijk de juiste Ali als moordenaar van Marianne Vaatstra aangewezen! Die is vervolgens door Justitie opgepakt en het land uitgezet. Dit rapport Ali H. was dus een staaltje volksverlakkerij van de bovenste plank, om het wegsluizen van de echte Ali H. te verhullen. Het oppakken van een verkeerde Ali H. was een toneelstuk om de echte Ali H. voor eens en voor altijd uit te sluiten.

Recent hebben we weer een glimp mogen opvangen van de cultuur binnen onderdelen van Justitie. Vanaf minuut 3:15 tot 4:05 eindigend met “U bent knettergek!”

Dit is de SPIJKER OP ZIJN KOP! Althans voor een deel van de asielzoekers. Maar het is nog erger dan Wilders weet. Van die verkrachters en moordenaars worden er sommigen wél het land uitgezet. STIEKEM! Die zitten niet bij de vijf die hij noemt!

Hier zegt Mous dus: Degene waarover verklaard is betreft Haval Ali Mawloud. Maar weet u ook wat er is verklaard? Wilders gaat uit zijn dak over manipulaties met delictcijfers over asielzoekers. Scratching the surface. Weet hij wie Haval Ali Mawloud is waar het in de email van Mous over gaat?  Dat is nu precies zo’n criminele profiteur als waartegen hij fulmineert.  Maar bovendien één van de twee moordenaars van Marianne Vaatstra!  Die onder dichtgeknepen oogjes van Justitie terug naar Irak mocht vluchten, waar hij nu de baas is van de geheime politie. Hoe zou het nou toch komen dat Mous vraagt om met deze informatie juist en integer om te gaan? Sinds wanneer is het juist en integer om onder het tapijt te houden dat een criminele asielzoeker na de verkrachting en moord op een minderjarig meisje uit het AZC is verdwenen? Daar waar roomblanke Friezen aan de schandpaal werden genageld? U kunt het allemaal hier lezen en bekijken:

https://rechtiskrom.wordpress.com/2019/03/06/de-doofpot/

Waarom mochten we dit niet weten? De andere moordenaar Ali Hassan is door Justitie zélf het land uitgezet! Dit noem ik nu “Unmaking murderers”.