Politieke gevangene in Nederland

Om maar met de deur in huis te vallen:
Ik zit 90 dagen in voorarrest in Alphen aan de Rijn omdat ik de naam heb genoemd van degene die aangifte heeft gedaan tegen mij.
Laat ik hem voor de zekerheid X noemen.
Dit is om meerdere redenen misbruik van recht en macht.

In de tweede plaats is mijn hechtenis onrechtmatig omdat nog helemaal niet vaststaat dat ik een strafbaar feit heb gepleegd.
Welliswaar is het voor zware misdrijven wettelijk mogelijk om een verdachte in voorlopige hechtenis te houden totdat de rechter heeft gesproken, maar van
een zwaar misdrijf is bij mij geen sprake.

Wat mij door X wordt aangewreven is smaad en laster.
Nu moet men weten dat voor smaad en laster geen voorlopige hechtenis is toegestaan.
Daarnaast is het zo dat smaad of laster een zogenaamd klachtdelict is .
Dat betekent dat je binnen drie maanden aangifte moet doen na constatering van het feit.
X meent echter dat ik hem al tien jaar lang beticht van de feiten waar hij nu aangifte van doet.
Hij is dus tien jaar te laat.
Hij zegt zelf in zijn aangifte dat hij al tien jaar “last” van mij heeft.
Bovendien zegt hij dat tot nu toe geen aangifte heeft gedaan omdat dit alleen maar meer aandacht zou vestigen op wat ik over hem zeg.
Het is dus niet eens relevant of ik gelijk heb, het is relevant dat hij veel te laat is.
In zo’n geval wordt het OM volgens de wet niet ontvankelijk verklaard.
Smaad of laster wordt dus zowieso geen haalbare kaart en dit moet X als advocaat, maar ook het OM, weten.
Dit betekend dus dat het OM mij willens en wetens aanklaagt voor iets waarvan men bij voorbaat weet dat het niet ontvankelijk is.
Toch doet men het, wat misbruik van recht is.

Iets anders is dat er al jurisprudentie op dit vlak bestaat.
Ik ben lang niet de enige die vraagtekens plaatst bij het optreden van X
In 2012 kreeg hij een lawine van kritiek over zich heen van vakgenoten.
Elke jurist vond het opvallend raar dat een advocaat zijn client al schuldig verklaart nog voordat de zaak moet beginnen.
In feite is dat nog nooit vertoond.
Twee van deze vakgenoten, de advocaten Willem Jebbink en Jeroen Soeteman, plaatsen een opiniestuk in de Volkskrant.
Dit leide tot een klacht van X tegen deze advocaten, maar deze klacht werd kort daarna weer ingetrokken door X.
Kennelijk wilde hij toen ook al niet dat er meer aandacht kwam voor zijn opmerkelijke gedrag.

In 2013 deed X aangifte tegen journalist Micha Kat van smaad en laster en vooral (doods)bedreiging.
Micha Kat had ,zakelijk weergegeven, op zijn webblog geschreven dat X onder één hoedje speelt met het OM om zijn client Jasper S. zo snel mogelijk veroordeeld te krijgen.
En dat X goedschiks of kwaadschiks “uitgeschakeld” moet worden als “De beul van Jasper”.

Persoonlijk vind ik dat hier wel degelijk iets bedreigends en opruiends van uitgaat.
Het woord uitschakelen impliciert al iets en het woord kwaadschiks helemaal.
Er zit een nauwelijks verholen boodschap in dat het doel de middelen heiligt.
Niettemin werd Micha Kat volledig vrijgesproken van bedreiging.
De rechter meende dat de publicatie op meerdere manieren uit te leggen was.
Voor de smaad en laster werd het OM niet ontvankelijk verklaard.
Na deze gerechtelijke uitspraak nam Kat een telefoongesprek met X op waarin deze hem feliciteerde met de uitspraak.
X heeft ook geen hoger beroep aangetekend tegen de uitspraak.
Blijkbaar viel het wel mee met de mate waarin X zich bedreigd voelde.

Het moet dus wel heel raar lopen als de rechter in mijn geval wel zou menen dat ik een strafbaar feit heb gepleegd,
zeker als men in aanmerking neemt dat ik X op geen enkele manier heb bedreigd.
Daar komt bij dat X een bekende advocaat is die regelmatig in de media verschijnt.
Alleen al in de weken dat ik dankzij hem in de gevangenis zit, heb ik hem al drie keer bij de talkshow half acht gezien, waar hij kennelijk een graag geziene gast is.

Het is in de jurisprudentie algemeen bekend dat een bekende  Nederlander
meer kritiek moet kunnen verdragen dan een gemiddelde burger.
Onder het motto “Hoge bomen vangen veel wind” mocht Peter R.de Vries van de rechter mij op de landelijke tv “kierewiet”  noemen.
Dit omdat ik zelf regelmatig de publiciteit zocht, net zoals X doet.
Deze rechter was even vergeten dat ik altijd eenzijdig in de media word
neergezet als complotdenker zonder gelegenheid tot wederhoor.
Over smaad en laster gesproken!
Waarom stelt geen enkele rechter mij ooit in het gelijk?

Vermeldenswaard is ook dat mijn geschiedenis met X veel verder terug gaat dan tien jaar geleden.
Het is niet de eerste keer dat X aangifte tegen mij doet.
In 2007 deed hij aangifte tegen mij en Maurice de Hond wegens computervredebreuk.
Iemand had zich toegang verschaft tot de emailbox van X.
Dit kon gebeuren door drie keer het wachtwoord te raden.
Dat bleek overigens “advocaat” te zijn.
De dader stuurde vervolgens twee emailtjes, ongevraagd, uit die inbox naar mij en Maurice de Hond.
Toen de dader werd achterhaald, onlangs, werd hij opgepakt en verhoord.
In dat verhoor verklaarde hij dat hij het geheel op eigen initiatief had gedaan, zonder medeweten van anderen.
Ook verklaarde hij dat hij geheel ongevraagd twee emails naar Maurice en mij had doorgestuurd.
Het OM wist dus op dat moment reeds dat Maurice en ik part noch deel hadden aan de computervredebreuk, en totaal onschuldig waren.
Toch kregen Maurice en ik twee weken later, ’s avonds, een huiszoeking van de Nationale Recherche.
Ik hoef denk ik niet uit te leggen welke indruk dat op mijn vrouw en toen nog jonge kinderen heeft gemaakt, als een elf man sterk politieteam je huis komt doorzoeken en je stil op de bank moet blijven zitten.
Mijn kinderen moeten hebben gedacht dat ik iets verschrikkelijks had gedaan. Zowel van Maurice als mij werden de computers in beslag genomen.
Maurice kreeg hem de volgende dag terug, maar ik pas twee weken later, vroeg in de avond.
Mijn vreugde werd snel gesmoord toen de twee agenten zeiden dat ik werd aangehouden en mee moest naar het bureau van de Nationale Recherche.
Daar heb ik tweedagen en nachten mogen bivakkeren.

Op advies van mij advocaat Jacques Taekema “bekend van de Schiedammer parkmoord” heb ik mij op mijn zwijgrecht beroepen.
Uiteindelijk werd de zaak geseponeerd, niet eens voor de rechter gebracht.
Uiteindelijk kreeg ik ook een schade vergoeding.

Waar het omgaat is dat het OM dit puur heeft gedaan om Maurice en mij te intimideren en te beschadigen via de media, in de wetenschap dat we onschuldig waren.
Het is dus niet de eerste keer dat het OM op stuitende wijze misbruik van recht en macht maakt op een aangifte van X.
Deze heeft kennelijk een streepje voor bij het OM.

Hoe heeft het OM het dan toch voor elkaar gekregen om mij in een voorlopige hechtenis te duwen als er voor smaad geen voorlopige hechtenis is toegestaan?
Welnu, dat komt omdat men er “belaging” bij heeft gesleept.
Belaging en bedreiging zijn namelijk wel misdrijven waar een voorlopige hechtenis voor is toegestaan.
Hoe belachelijk dit is zal ik uitleggen.
Als er ergens geen sprake van is is het belaging of bedreiging.
Het enige wat ik heb gedaan in mijn hoedanigheid als blogger en publicist, is X per e-mail twee legitieme vragen stellen.
De eerste vraag was of Jasper S nog steeds in de PI Zwolle zit.
Deze vraag was om meerdere redenen uiterst legitiem.
Ten eerste omdat de advocaat van Jasper het antwoord moet weten.
De advocaat is dus bij uitstek degene om te benaderen met deze vraag.
Ten tweede omdat het antwoord nieuwswaardig is.
Als een beruchte moordenaar wordt overgeplaatst naar een andere gevangenis of een vrijer regime krijgt, is dat gewoon groot nieuws.
Toen bekend werd dat Volkert van der Graaf, de beweerde moordenaar van Pim Fortuyn, vervroegd met proefverlof mocht, stond het land op zijn kop van verontwaardiging en afkeuring.
Ten derde omdat het geen geheim mag zijn in welke gevangenis een gedetineerde zich bevindt.
Ik heb het nooit meegemaakt dat men niet mag weten waar een gevangene gedetineerd zit.
Wie dit wel heeft meegemaakt nodig ik uit zich te melden.
Iedereen weet bijvoorbeeld dat Ridouan Taghi en Willem Holleeder in de EBI Vucht zitten.

De tweede legitieme vraag die ik heb gesteld heeft te maken met twee verklaringen van X die met elkaar in strijd zijn.
Aan mijn collega onderzoeker Pieter Postma schreef hij dat hij alle verhoren van Jasper heeft bijgewoond.
In het boek DNA match (2015) vertelt hij echter dat hij de verhoren niet mocht bijwonen.
Eén van de twee moet dus een leugen zijn.
Het is uiteraard voor een onderzoeksjournalist die zich al jaren met de Vaatstra zaak bezig houdt, een volstrekt legitieme vraag welke van de twee versies nu de waarheid is.

Ik moest echter constateren dat X niet reageerde op mijn legitieme vragen.
Dat is al opmerkelijk voor een advocaat die zich regelmatig in de media heeft verantwoord.
Daarom heb ik de vragen enkele malen herhaald.
Ook hier kwam geen reactie op.
Je wilt natuurlijk weten waarom hij niet antwoordt.
Daarom heb ik hem welgeteld vier keer gebeld.
Elke keer werd ik direct weggedrukt.
X verbrak zonder iets te zeggen de verbinding.
Dit gaf mij in elk geval de bevestiging dat X niet van zins was om de vragen te beantwoorden.
Dat is natuurlijk ook een onderzoeksresultaat.

Een rechter die dit belaging wil noemen is knettergek, om de woorden van Geert Wilders maar weer eens van stal te halen.
Het is niets minder dan een onderzoeksjournalist die gewoon zijn werk doet.
Toch staat het echt in de dagvaarding: “die X te mailen met de vraag naar de verblijfplaats van een cliënt van die X”.
Hoe dat een strafbaar feit kan zijn is mij een raadsel.
In zijn aangifte noemt X het zelfs dwang.

Ook zou ik X vrees aanjagen.
Bijzonder hoe kleinzerig en gevoelig X plotseling is geworden.
Van belaging is natuurlijk ook geen sprake.
Ik dwing hem immers niet om te antwoorden op mijn vragen.
Hij hoeft geen antwoord te geven, maar als hij dat niet doet wil ik wel graag weten waarom niet.

Als X zich bedreigd of belaagd voelt dan mag je op zijn minst verwachten dat hij dat aangeeft aan de belager of waarschuwt dat hij anders aangifte zal doen.
Niets van dit alles!
De enige reactie die ik uiteindelijk heb gekregen was een sommatie om te stoppen met hem te benaderen met mijn vragen.
Daarna heb ik hem ook niet meer benaderd.
Zijn aangifte kwam dan ook als een donderslag bij heldere hemel.

Men neemt vooral aanstoot aan mijn mening dat X samenwerkt met het OM.
Dat is blijkbaar een mening die ik plotseling niet meer mag uiten, maar die ik al tien jaar verkondig.
Vreemd, want er zijn alleen maar meer aanwijzingen bijgekomen voor deze stelling.
Zo negeert X structureel alle bewijzen voor een valse bekentenis van zijn cliënt.
Dat is hoogst opmerkelijk voor een advocaat die zichzelf vrijpleiter noemt.
Ook durf ik de mening te uiten dat deze aangifte in samenwerking met het OM is gemaakt.
Dat is natuurlijk moeilijk te bewijzen maar bewijs is ook niet vereist om een mening te mogen hebben.
Wat mij betreft is er doelbewust samengewerkt om een aanklacht op te stellen waarvoor een voorlopige hechtenis is toegestaan.
Daarom is er bedreiging en belaging met de haren bijgesleept.
Voor een eerlijke objectieve rechter die de wet toepast, houdt dit natuurlijk geen stand, maar als ik al drie maanden in de bak kan worden gestopt voordat de rechter heeft gesproken, dan is het halve doel al bereikt.
Ik stel dan ook dat de werkelijke motor achter deze aangifte het OM is, waarbij X als trekpop wordt gebruikt.
Het OM heeft een veel groter belang om mij de mond te snoeren.

Het is het OM dat mij probeert uit te schakelen, en dat hangen ze op aan een aangifte van X omdat ze zelf geen aangifte durven te doen.
Dit ondanks dat ik Jan Verkaik de meest corrupte politieman van Nederland noem, en OVJ Henk Mous een beroepsleugenaar.
Dat is pas smaad en laster als het niét waar is.
Tegen de hoogste leden van het OM heb ik aangifte gedaan maar het OM zal zichzelf nooit vervolgen.
Voor de wet is iedereen gelijk, maar niet heus.
Vijftien jaar geleden was ik nog onschuldig en naïef.
Toen dacht ik nog dat de rechter mijn vriend was.
Een soort rechtvaardige Damocles die recht spreekt zonder aanzien des persoons.
Inmiddels weet ik uit ervaring dat het OM en de rechterlijke macht één pot nat zijn.
Dat kan ook niet anders met zoveel OMers die rechter worden.
Alleen al in de Vaatstra zaak kan ik drie corrupte OMers noemen die rechter zijn geworden.
Harm Brouwer, Michiel Severein en Tom Wiersma.

Dat rechters naar de pijpen dansen van het OM wordt des te duidelijker aan de hand van deze aangifte van X.
Ik wist niet eens dat voor het vermeende delict een voorlopige hechtenis was toegestaan, van in eerste instantie veertien dagen, laat staan dat dit verlengd kon worden.
Die voorlopige hechtenis is bevolen omdat ik de naam van X heb genoemd.
Dit ziet de rechter als een overtreding van de schorsingsvoorwaarden.
Volgens de rechter is het dus een overtreding om te melden wie er een aangifte heeft gedaan.
Als ik dit niet had gedaan of mijn aangifter als X had aangeduid, was ik dus nu nog vrij.
Hieruit blijkt hoezeer Justitie erop gebrand is om spijkers op laag water te zoeken teneinde mij een gevangenisstraf op te leggen voordat de rechter de zaak heeft beoordeeld.

Een voorlopige hechtenis van veertien dagen is al buitensporig voor een verdenking die vrijwel zeker vrijspraak wordt.
Wat ik niet wist is dat een voorlopige hechtenis op ernstige bezwaren en gronden, de voorlopige hechtenis met dertig, zestig of negentig dagen verlengd kan worden.
Wat zijn die ernstige bezwaren dan?
Welnu, het OM stelt dat er gegronde vrees bestaat dat ik binnenkort een misdrijf zal plegen.
Op mijn vraag welk misdrijf dat dan zou moeten zijn, antwoordde de rechter: “belaging van X”!
Dit ondanks dat ik reeds had beloofd dat ik X niet meer zal benaderen en er sowieso geen sprake van belaging is.
Op deze loze verdenking vorderde OVJ Mol negentig dagen verlenging, ofwel drie maanden.
Dus niet dertig of zestig dagen maar meteen het maximum.
En hopsakee, het OM wordt door de rechter op haar wenken bediend en beveelt de negentig dagen hechtenis, tot de rechtszaak op 15 mei as.
Hoe overtrokken dit is moge blijken uit het feit dat voor soortgelijke delicten niet eens drie maanden worden gegeven.
Nog afgezien van de verwachting dat ik een grote kans op vrijspraak maak.
Het is immers ongekende jurisprudentie als een journalist een advocaat geen legitieme vragen meer zou mogen stellen.
En niet mag zeggen wie er een aangifte heeft gedaan waardoor hij in de bak belandt.

Daar komt bij dat ik nog nooit iemand heb belaagd of bedreigd.
Of het zou Faek Mustafa moeten zijn, maar gek genoeg is zijn aangifte nu juist geseponeerd!
Ra ra, waarom?
Qua smaad of laster is het natuurlijk veel ernstiger als je iemand openlijk beticht van kennis van de ware toedracht van een moord.
Waarom werd deze aangifte dan geseponeerd?
Voor mijn volgers is dat allang helder: omdat Faek de ware toedracht van de moord al op dag één aan de politie heeft verteld!
Dat mag natuurlijk nooit uitkomen als het aan het OM ligt.
Vandaar ook dat mijn talloze verzoeken om hem als getuige te mogen horen steeds door het OM maar ook door de rechter zijn afgewezen.
Hoezo zijn de rechterlijke macht en het OM niet twee handen op één buik?
Hoezo is de rechter onafhankelijk?

Zowel het OM als de rechter menen dat er een gerede kans is dat ik als vrij man X zal belagen of zijn veiligheid in gevaar zal brengen.
Volslagen kolder omdat X helemaal niet de focus is van mijn missie.
Handlangers als X zijn er altijd wel te vinden door het OM.
Als het X niet was geweest, was het Y geweest.
Yehudi Moszkowicz bijvoorbeeld helpt het OM ook graag.
Er zijn vele andere mensen waar ik een veel grotere aversie tegen heb, vooral bij het OM, maar zelfs die belaag of bedreig ik niet.
Ik zeg slechts wat ik van hen vind en dat is niet veel goeds, maar dat mag kennelijk wel.

Wat hier werkelijk gebeurt, opgehangen aan deze aangifte, is een poging van het OM om mij te doen stoppen met publicaties over de monstrueuze ambtsmisdrijven van het OM.
Helaas zal ik daar tot mijn dood niet mee stoppen.
Ik zal nooit breken of buigen voor een leugenachtige criminele organisatie die mij alles heeft afgenomen.
Mijn vermogen, mijn goede naam, mijn pensioen, mijn onbezorgde oude dag, mijn vakanties, mijn nalatenschap voor mijn kinderen, mijn opties om leuke dingen te kunnen doen, mijn vrijheid, enzovoort.
Natuurlijk ga ik daar niet mee stoppen, nu Faek Mustafa eindelijk uit de kast is gekomen met het ware verhaal.
Nu snapt men ook waarom hij steeds wordt afgewezen als getuige.
Ook in deze zaak zal ik hem weer als getuige vragen.
Ik ben benieuwd of ik nu eindelijk eens een rechter tref die wél de waarheid wil horen.
Een rechter die niet als vele collega’s en X geen kennis wil nemen van het verhaal van Faek.

Hoe schandalig is wel niet dat Faek mij steeds is geweigerd als getuige, zogenaamd omdat het niet in mijn verdedigingsbelang is?
Ik durf te stellen dat elke rechter die mijn getuigenverzoek heeft afgewezen -laat ik het mild zeggen- niet zuiver op de graat is, het OM helpt om deze giga doofpot dicht te houden.
Volgens het Europees verdrag voor de rechten van de mens (EVRM) artikel 6 is het een grondrecht om getuigen te mogen horen.
Een weigering is dus al een fundamentele schending van mijn recht op een eerlijk proces.

Dan is er nog een grondrecht dat mij ontnomen wordt in deze zaak.
Het recht op een goede voorbereiding van de rechtszaak.
Dit is niet mogelijk vanuit de gevangenis, waar ik mijn computer en telefoon niet heb.
Ik wil e-mails en jurisprudentie kunnen opzoeken en als bewijs aanbieden.
Ik wil publiek en pers uitnodigen.
Dat kan niet of moeilijk vanuit de gevangenis.
Ook langs deze weg word ik dus gedwarsboomd door ons prachtige rechtvaardige justitie met onafhankelijke rechters.

Staat u eens stil bij de omstandigheid dat ik al jaren word afgeschilderd als een idiote complotdenker met waanbeelden en zelfs een psychische problematiek.
Waarom wordt het hele vermogen van zo’n idioot afgenomen?
Waarom mag ik mijn gelijk niet bewijzen door getuigen op te roepen?
Waarom word ik in de media zonder wederhoor afgebrand?
Waarom beland ik onterecht in de bak?
Waarom geldt de wet voor mij niet?
Waarom wordt Faek angstvallig uit de rechtszaal gehouden?
Juist hij kan als geen ander bevestigen dat ik inderdaad een waanzinnige complotdenker ben die slechts lichtzinnige onzin uitkraamt.
Waarom doet justitie dan zo spastisch door Faek steeds als getuige af te wijzen?
Wat is de vrees daarvoor?

Er is maar één reden voor die angst van justitie.
Dat Faek net als op de dag van de moord de ware toedracht van deze moord uit de doeken doet.
Anders gezegd: dat Wim Dankbaar al die jaren gelijk had.
Kennelijk willen onze “onafhankelijke” rechters dit ook koste wat kost voorkomen.

Hoe kan het toch dat geen enkele rechter de waarheid wil weten?
Zijn wij niet opgevoed met het idee dat de rechter de waarheid moet zoeken? Hoe is het toch mogelijk dat rechters zelfs hun ogen sluiten als ik zeg dat Faek een verklaring heeft afgelegd over het ware verhaal?
Waarom blijft het dan nóg prioriteit om de waarheid onder de pet te houden en Faek niet te horen maar Wim Dankbaar als een fantast te brandmerken?
Ik heb het zelfs al meegemaakt dat een rechter het niet toestond dat Faek een vraag van mij zou beantwoorden.
Dit was mevrouw I.S. Tan.
Veel pijnlijker is het geval van de Rotterdamse rechter mr. Geerdes.
Hij was op 15 augustus 2017 een van de eerste rechters die moest beoordelen of ik Faek onder ede mocht horen.
Sommigen herinneren zich hoe opmerkelijk het was dat de advocaat van de Duitse caravaneigenaar bij die zitting aanwezig was.
Rick Reyneveld was niet eens de advocaat van Faek zelf, maar van de Duitser die ik ook beticht van betrokkenheid bij de moord op Marianne Vaatstra.
Wat moest deze advocaat daar?
Wat besprak hij met Faek voor en na de zitting zoals vele getuigen hebben gezien?
Had deze advocaat ook een belang om een getuigenverhoor van Faek te voorkomen?
Om die vraag te beantwoorden moet men eerst weten dat Faek de vorige dag op 14 augustus 2017 aangifte tegen mij op het hoofdbureau van politie te Rotterdam had gedaan.
Zo kort voor de zitting moet wel betekenen dat dit niet Faek’s niet eigen idee was.
En dat blijkt ook wel want Faek heeft verklaard dat Reyneveld niet alleen bij de zitting aanwezig was, maar ook bij zijn aangifte de dag ervoor!
Er blijkt dus sprake te zijn van een nauwe samenwerking tussen twee (ex)verdachten van de moord.
Mocht u denken dat het wenkbrauwenfronsen hiermee afgelopen is dan wacht u nog een onthutsende verrassing.
Faek verklaart namelijk ook dat niet alleen Reyneveld bij de aangifte aanwezig was maar ook, houdt u vast, rechter Geerdes!
De rechter dus die de volgende dag de zitting moest doen. WOW! Laat dat even bezinken?
Een rechter die vooraf contact heeft een getuige waarover hij de volgende dag moet beslissen.
En met een advocaat van een wederpartij. Hoe is dat nog te rijmen met onafhankelijk en onpartijdig?
Het zal u dan ook niet verbazen dat mijn getuigeverzoek door deze rechter werd afgewezen.
Hoe dom was deze rechter wel niet om te veronderstellen dat Faek nooit uit de school zou klappen?
Deze rechter moet natuurlijk direct op non-actief gesteld worden.
Nu moet men wel beseffen dat rechter Geerdes zo’n risico niet zomaar op eigen houtje neemt.
Het is tenslotte een misstap die hem de kop kost als het bekend wordt.
Zo’n risico neemt een rechter alleen maar als hij daartoe geïnstrueerd wordt door hogere machten die koste wat kost willen voorkomen dat Wim Dankbaar zijn gelijk in rechte bewijst.
Die hogere machten kunnen natuurlijk slechts topfiguren van het OM zijn. Topfiguren die ervanuit gingen dat zij Faek wel onder controle konden houden. Topfiguren die onze onafhankelijke rechters aan touwtjes hebben om ze door hen gewenste uitspraken te laten doen.
Topfiguren die alle wetten en regels breken om de vuile was binnen te houden.
Maar beseft Wim wel wat een loodzware beschuldiging dit is aan het adres van nota bene een rechter?
Loopt Wim straks niet weer tegen een nieuwe smaadzaak aan?
Hoe reageert de rechter Geerdes op de aantijging?
Nou, helemaal niet, want ik zit nog steeds te wachten op een reactie op mijn e-mail aan hem.
Evenals op een aangifte van smaad. Blijkbaar vindt rechter Geerdes het verstandiger om stil te blijven zitten in de hoop dat het overwaait.
IJdele hoop, want ik ga zelf aangifte doen.
Mr. Geerdes is natuurlijk maar een radertje in het netwerk van kneedbare rechters, maar tot nu toe wel de enige waar ik het kan bewijzen.
Moet ik nog uitleggen hoe cruciaal het is om Faek als getuige te krijgen?
Laat ik dan even opsommen wat Faek heeft verklaard en voor de rechter zal herhalen.

• Faek zegt dat mijn verhaal voldoende klopt.
  • Marianne is door twee man verkracht.
    • Jasper komt in het verhaal van Faek niet voor.
      • Marianne is vermoord door ene Ali.
        • Faek was erbij en de werkelijke daders zijn buiten schot gehouden door justitie.
          • Faek heeft de ware toedracht op dezelfde dag van de moord aan de politie verteld.
          • De verkrachting en moord zijn in de caravan van de Duitser gepleegd.
             
             
             
          • Faek is opgedragen zijn mond te houden.
            • Faek heeft een valse aangifte tegen mij gedaan op advies van zijn advocaten Yehudi Moszkowicz en Rinie Hoogendoorn.
              • Deze advocaten kennen al jaren het verhaal van Faek. Kortom het verhaal van Faek bewijst dat ik gelijk heb. Het bewijs dat de Vaatstra-zaak een doofpot is van justitie die nu al vierentwintig jaar duurt. Het bewijs dat al mijn veroordelingen onterecht zijn geweest. Als justitie niet had gelogen en bedrogen was mijn missie helemaal niet nodig geweest en was mij dit nooit overkomen. Hoe bizar is het dan wel niet dat geen rechter het verhaal van Faek wil horen met de redenering dat dit niet in mijn verdedigingsbelang zou zijn? Ongelofelijk dat geen rechter wil begrijpen dat ik met Faek mijn gelijk en dus mijn onschuld bewijs. Wie kan deze Oost-Indische doofheid nog verklaren? Ongetwijfeld zal men ook proberen om deze kromredenering in deze zaak toe te passen. Ook X zal zich tegen een getuigenverhoor van Faek verzetten. Dat is hoogst merkwaardig want ik heb X herhaaldelijk gevraagd waarom hij geen contact met Faek opneemt. Faek kan immers bevestigen dat Jasper S. niet de moordenaar van Marianne Vaatstra is. Dit betekent dus dat X niets wil weten van ontlastende bewijzen voor zijn cliënt. Sterker nog, hij doet aangifte tegen de persoon die hem deze tips geeft! Laat ik nog eens benadrukken dat ik drie maanden voorlopig in de cel ben gezet omdat ik het feit hebt benoemd dat het een aangifte van X betreft waaraan ik dit te danken heb. Dat is de enige reden. Is dit ooit eerder vertoond? Drie maanden cel voor het benoemen van een feit? Let wel, als ik als ik deze onvergefelijke fout niet had gemaakt was ik nu gewoon vrij! Het wordt nog gekker. Want op 12 maart is dit verhaal uitgebreid door RTL Boulevard gebracht, inclusief het feit dat ik vastzit op een aangifte van X. RTL Boulevard noemde zelfs dat het om een aangifte van bedreiging ging. Ze waren zeer goed op de hoogte want er werd gemeld dat mijn voorlopige hechtenis eerst geschorst was, maar toen weer opgeheven omdat ik een voorwaarde zou hebben overtreden. Van mij kwam die informatie niet, dus kan dat alleen maar van X of van het OM komen. X was het ook niet want die wilde verder niet reageren omdat hij het niet groter wilde maken dan het al is. Net of het al niet groot genoeg is. Vreemd ook dat hij er geen aandacht op wil vestigen als hij werkelijk vindt dat hij belaagd of bedreigd is.   RTL Boulevard heeft de informatie dus van het OM. Ongetwijfeld om mij andermaal zonder wederhoor te beschadigen, maar dat terzijde. Waar het om gaat is dat het OM nu zelf naar buiten brengt wat ik niet zou mogen zeggen. Waar ik drie maanden cel voor aan de broek krijg. Ik vraag mij af of justitie het nog steeds als een overtreding ziet als ik zou zeggen wat ze nu zelf aan RTL Boulevard hebben gevoerd. Ik hoop maar niet dat X zijn aangifte intrekt en het OM dat toestaat zoals met de aangifte werd gedaan van Stefanie van Reemst, het vriendinnetje van Faek. Iedereen die wil weten hoe corrupt justitie kan zijn wil deze rechtszaak niet missen. In een normaal functionerende rechtstaat gaan het OM en X af als een gieter in de rechtbank Den Haag op 15 mei om 09:00 uur. Ik nodig dan ook iedereen uit om deze datum in de agenda te reserveren. Ik beloof u dat het sowieso vuurwerk wordt met nieuws dat ik om strategische redenen nu nog niet wil brengen. Ik kijk uit naar deze rechtszaak. “Het is niet eerlijk, zij zijn groot en ik is klein.”
                • Calimero
          •