Mijn derde brief aan President van der Meer, Hof Amsterdam

Afbeeldingsresultaat voor hof amsterdam ijdokEdelgrootachtbare President van der Meer,

Bij deze doe ik uw Hof het dringende verzoek om de uitspraak in arrest, nu gepland voor 11 december aanstaande, tot nader bericht uit te stellen. Dit lijkt wellicht tegenstrijdig met het oog op mijn klacht dat de uitspraak keer op keer wordt uitgesteld, maar ik zal het u uitleggen.

Voor een goed begrip dient u eerst de volgende samenvatting van mijn standpunten tot u te nemen:

Voor degenen die hier terecht komen vanwege de uitzending van Pauw op 13 november jl een kleine samenvatting: Marianne is inderdaad verkracht en vermoord door asielzoekers, waaronder hoofddader Ali Hassan, in een caravan op het terrein van het toenmalige AZC. Vervolgens is haar lichaam gedumpt in het weiland waar zij werd gevonden. Een vriend van Ali Hassan, Faek Mustafa, heeft op de dag van de moord deze toedracht van de moord aan de politie verteld. Waarop besloten is dat deze toedracht niet bekend mocht worden en Ali Hassan is opgepakt op zijn huurkamer in Leeuwarden en nog hetzelfde weekend heimelijk het land is uitgezet via het Grenshospitium Amsterdam.

De regie voor deze doofpot-actie was in handen van Harm Brouwer en Joris Demmink, destijds respectievelijk Hoofdofficier van Friesland en Directeur-Generaal Vreemdelingenzaken en Internationale Aangelegenheden.  Later de hoogste mannen van Justitie geworden als respectievelijk baas van het OM en Secretaris-Generaal van Justitie. Nederland en de nabestaanden zijn dus nu al 20 jaar voorgelogen, uiteindelijk ten koste van een veeboer die tot een valse bekentenis is gedwongen op basis van het gestolen-fiets verhaal, terwijl Marianne die avond nimmer op een fiets heeft gezeten.  Juist vanwege de toenemende druk van de publicaties van Dankbaar en consorten, is een voor het publiek geloofwaardige “oplossing” verzonnen teneinde de waarheid te begraven. Uiteraard is dit een misstand van letterlijk ongelooflijke proporties, die derhalve nooit bekend mag worden vanuit de optiek van Justitie. Vandaar dat de boodschappers van deze misstand rücksichtloos, éénzijdig en zonder wederhoor worden afgemaakt in de landelijke media, als wel in de rechtszaal. Geen publieke omroep die Dankbaar en Mauritz eens uitnodigt. Alles onder regie van Justitie en met hulp van knechtje Yehudi Moszkowicz, die behalve de moeder van Marianne sinds kort ook de jongen vertegenwoordigt die op dag 1 aan de politie heeft verteld door wie en waar haar dochter werkelijk is vermoord. Waarbij het opmerkelijk is dat het juist Moszkowicz is die de zaak gisteren weer groots op de kaart zette, waar hij zelf stelt dat zijn cliënten “rust” willen. Het is Mauritz en Dankbaar niet te doen om de nabestaanden lastig te vallen, maar om in het algemeen belang boven water brengen van deze huiveringwekkende misstand, die in feite een samenzwering is tegen onze rechtsstaat en het hele Nederlandse volk, dus ook U! Niemand zou het moeten willen dat onze eigen overheid verkrachtende, keeldoorsnijdende moordenaars een stiekeme aftocht geeft, laat staan er een labiele veeboer voor laat opdraaien. Volgens Jeroen Pauw ben je dan “tuig”.

President van der Meer, ik ben het he-le-maal zat om door deze corrupte schobbejak Yehudi Moszkowicz, met assistentie van de rechterlijk macht, financieel uitgekleed te worden, en zonder wederhoor met de grond gelijk gemaakt te worden in landelijke media als De Wereld Draait Door, Pauw en Twan Huys.

Eigenlijk zou ik uw raadsheren moeten wraken. Wat u ook zegt, ik vind het van God Los dat de behandeling van een spoed kort geding een half op zich laat wachten, en nog erger is dat de uitspraak dan ook nog meer dan een half jaar op zich laat wachten. Dan kunnen we toch in elk geval samen constateren dat de rechtspraak niet werkt zoals die volgens u zou moeten werken? Maar ik zal uw raadsheren niet wraken, want ik weet dat raadsheren het zeer vervelend vinden om gewraakt te worden. Hoewel Yehudi dat ook doet.

Wraking is immers een beschuldiging van vooringenomenheid, partijdigheid, hoe we het ook zullen noemen. Dat vinden rechters niet leuk. Wat dat betreft moet ik hen nageven dat ze nog geen uitspraak hebben durven doen. Wat schiet ik ermee op om een andere samenstelling te krijgen? Noemt u mij maar paranoia, maar ik heb sterk de indruk dat er keer op keer rechters op de (tegen mij aangespannen) zaken worden gezet die mij moeten veroordelen. Hoe is het bijvoorbeeld mogelijk dat rechter Anton Schotman, die mij al eerder had veroordeeld om het dagboekje van Maaike Terpstra niet te mogen publiceren, ook heeft geoordeeld dat Yehudi Moszkowizc mijn hele vermogen mocht afpakken? Let wel, in de wetenschap dat Yehudi een convenant had gesloten met publicist Micha Kat die WEL het hele letterlijke dagboekje van Maaike had gepubliceerd?

http://jfkmurdersolved.com/vaatstra/convenant.pdf

Schotman denkt zeker dat ik bewust 5 ton wilde kwijtraken?

Hoe corrupt Yehudi Moszkowicz is, kunt u hier lezen:

https://rechtiskrom.wordpress.com/2018/11/24/hoe-corrupt-is-yehudi-moszkowicz/

https://rechtiskrom.wordpress.com/2018/11/24/hoe-corrupt-is-yehudi-moszkowicz-deel-2/

Er volgt overigens nog een deel 3.  Maar nu even waarom ik u vraag de uitspraak uit te stellen. U bent de baas van het Hof, dus u kunt dat regelen. Mijn tegenstanders, het OM, met name Joris Demmink, Harm Brouwer en Yehudi Moszkowizc hebben een zeer grote fout gemaakt. Door Yehudi een aangifte van Faek Mustafa tegen mij te laten indienen.

Faek Mustafa is het destijds 15 jarige jochie dat op 1 mei 1999 de waarheid heeft verteld op het politiebureau te Buitenpost van teamleider Jan Verkaik. Volgens Bauke Vaatstra een “rotvent” die Maaike en Bauke 11 jaar lang voorgelogen heeft. In opdracht van zijn superieuren Joris Demmink en Harm Brouwer! Dat kunt u allemaal lezen in het “verboden” dagboekje van Maaike Terpstra. Of is het niet verboden? Waarom kan iedereen het dan vinden op Internet? Door anderen gepubliceerd dan mij? Was Harm Brouwer niet de HOvJ van Friesland? Was Joris Demmink niet de directeur-generaal van vreemdelingenzaken? Willen U en uw raadsheren het misdrijf van deze minkukels nog langer beschermen? Wie hadden nu de macht en verantwoordelijkheid om te regelen dat Faek zijn mond moest houden? En om Ali Hassan een geheime aftocht te geven?

Faek Mustafa heeft aangifte tegen mij gedaan. Op aangeven van Yehudi en Rick Reyneveld. Nu kunt u zeggen, mijnheer de President, wat heeft dat te maken met verbeurde dwangsommen voor Maaike Terpstra, waarover mijn raadsheren moeten oordelen? Welnu, dat heeft er ALLES mee te maken! Het is immers Faek, die sinds kort ook vertegenwoordigd wordt door Yehudi Moskowicz! Dus Faek, die als verdachte in de moord op Marianne op dag 1 is verhoord door Justitie, en een verklaring heeft afgelegd over de moord op Marianne wordt nu bijgestaan door Yehudi? Die ook Maaike, de moeder van Marianne vertegenwoordigt? Hoe belachelijk is dat, president? Denkt u echt dat dat met de goedkeuring van Maaike is? Snapt u wel dat Faek Isabella heeft bedreigd met de dood? Vraagt u het anders even aan politie-agent Anjo van der Helm? En dan weet hij niets van de moord op Marianne? Of durft u het ook te vragen aan Joris Demmink en Harm Brouwer?  Denkt u echt dat Maaike geen interesse heeft om Faek de volgende vragen te stellen:

1) Faek, Waarom trok je de ventielen van Spencer’s en Wietsze’s fietsen om half zeven die avond eruit?

2) Faek, wanneer ben je nu gehoord door Jan Verkaik in Buitenpost? Was dat nu op 1 mei 1999, zoals Wim stelt? Of op 19 mei 1999, zoals het OM tot en met ministers stelt?

3) Ben je nu gehoord over de moord op mijn dochter, of over de  vermeende verkrachting van je vriendinnetje Stephanie van Reemst?

4) Wat deed je in de nacht van de moord op mijn dochter op de Keningswei op je crossfiets met gele vlammetjes?

5) Wie was je metgezel op de fiets die te groot voor hem was?

6) Hoe groot was je vriend Ali Hassan? Was hij kleiner of groter dan jij?

7) Was je vriend Ali Hassan de man van 1.85 m die door Justitie in Turkije werd opgepakt?

8) Waarom heb je Isabella Wagenaar met de dood bedreigd op 3 mei 1999: Als jij niet stopt met praten, dan ga jij er ook aan!

9) Waarom deed Justitie niets met de aangifte tegen Faek van haar en haar vader  op 4 mei 1999?

10) Kende jij Ludger Dill en zijn Duitse vriend die Wim niet meer mag noemen?

11) Waarom vloog die caravan in de fik? Was het inderdaad kortsluiting? Je weet toch wel beter, Maaike? Met al de leugens die Jan Verkaik je heeft verteld? Verfbranders, bla bla bla. Midden in de nacht? En dat hij na twee weken terugkwam met een andere auto, dat zegt je ook niets meer? Dan luister je ook maar naar Moszko?

12) Waarom heeft Stephanie van Reemst haar aanklacht van smaad tegen Wim ingetrokken? Is echt wel jammer. Wil je Moszko even aanraden om Steffie die klacht opnieuw in te roepen? Met haar vriendje Faek kan hij het toch ook?

13) Waarom wil ik niet meer dat mijn dagboek, dat één grote aanklacht tegen Justitie is, openbaar wordt?

Vraagt u zich niet af waarom Joris Demmink en Harm Brouwer zich hullen in stijlzwijgen? Vraagt u zich niet af waarom ze niet reageren op mijn aangiftes tegen hen? Het zijn dan toch bange mietjes, president? Die zich niet durven te verantwoorden?

Het geïnformeerde, weldenkende deel van de natie (om de woorden van woordkunstenaar Theo Hiddema maar eens te gebruiken) weet allang wat hier speelt. En dat blijft niet beperkt tot de intelligentia van Nederland. Gewone Rotterdamse en Friese vrouwen als Ria Swaen en Maaike Terpstra weten dat ook allang!

Waarom vraag ik u om de uitspraak uit te stellen? Dat zal ik u ook even uitleggen. Nu uw Hof de uitspraak al meer dan een jaar uitstelt. Maar dat bewaar ik even tot morgen. Dat leest u morgen wel.

Hoogachtend,

Wim Dankbaar

 

Geachte heer Dankbaar,

Hierbij bevestig ik de ontvangst van uw mailbericht.

Ik heb deze doorgezonden aan de president.

U zult zo spoedig mogelijk nader bericht ontvangen.

Met vriendelijke groet,

A. (Anna) de la Croix
Managementassistent

Van: Wim Dankbaar [mailto:dank@xs4all.nl]
Verzonden: vrijdag 19 oktober 2018 13:27
Aan: Ausma, W.E. (Hof Amsterdam)
CC: Thijs Stapel <stapel@stapeladvocatuur.nl>
Onderwerp: Mijn brief aan President H.T. van der Meer

Geachte mevrouw Ausma,

Wilt u mijn schrijven aan uw president doorleiden?

Mvg

Wim Dankbaar

Overveen, 19 oktober 2018,

Edelgrootachtbare President van der Meer,

Middels deze brief wil ik uw aandacht vestigen op een (voorzichtig uitgedrukt) laakbare, onverkwikkelijke handelwijze van uw Hof in mijn zaak. U kunt mijn schrijven dan ook als een klachtbrief beschouwen. Het gaat om zaaknummers 200226457 en 200223841 die zijn samengevoegd om in beide zaken arrest te wijzen.

Het betreft hier een spoedappèl in kort geding. Nota bene kort geding én spoed. De chronologie in tijd vindt u hieronder als volgt:

4 juli 2017 eerste zitting (Smit).

Uitspraak 7 augustus 2017 (Smit)

Kort daarna  aanzegging 5 ton dwangsommen verbeurd, met beslaglegging. Terstond executiegeschil gestart met verzoek opheffing beslag. Rechter Schotman.

Uitspraak 28 september 2017 (Schotman).

Hoger beroep ingesteld tegen vonnissen Smit en Schotman. Dagvaarding met verzoek om spoedbehandeling is uitgegaan op 26 november 2017.

Zitting uiteindelijk uitgesteld tot 11 april 2018. (bijna een half jaar).

Uitspraak oorspronkelijk gepland voor 29 mei 2018.

Aangehouden tot 26 juni 2018.

Aangehouden tot 21 augustus 2018.

Aangehouden tot 16 oktober 2018.

Aangehouden tot 11 december 2018.

Het betreft een naar mijn overtuiging uiterst onrechtmatige, vexatoire procedure, waarbij ik volgens de rechtbank Haarlem 500.000 euro (een half miljoen!) aan dwangsommen zou hebben verbeurd, die ook daadwerkelijk via executoriaal beslag zijn geëxecuteerd en van mijn rekening geplukt zijn. In een eerdere zaak is door dezelfde wederpartij al 200.000 euro op soortgelijke wijze afgenomen. Met alle gerechtelijke en advocaatkosten om mij te verdedigen, ben ik inmiddels mijn hele vermogen kwijt en moet ik nu een uitkering aanvragen.

Waar de advocaat van mijn wederpartij op zijn wenken wordt bediend met gebruikelijke snelle termijnen, word ik steevast geconfronteerd met tijdspannes die bij mijn weten nog nooit zijn vertoond, al helemaal niet in een kort geding procedure. Was ik reeds ontstemd met de vertraging die de behandeling van mijn spoedappèl heeft opgelopen, nog verbaasder ben ik met het feit dat de uitspraak nu voor de vierde keer, steeds met maanden is uitgesteld. Van 29 mei tot heden 11 december. Ik voel mij in Wonderland terecht gekomen, waar de normale proporties niet meer gelden. U zult het mij niet kwalijk nemen dat ik mij niet aan de indruk kan onttrekken dat er niet op geheel objectieve wijze naar mijn zaken wordt gekeken. De uw bekende excuses voor te hoge werkdruk, onderbezetting en gebrek aan geld ten spijt, mag ik toch wel verwachten dat in een kort geding procedure waarin het niet om niks gaat, 5 ton, in mijn geval letterlijk de zekerheid van mijn bestaan, dat er met respect en gangbare termijnen wordt gehandeld?

Mijn raadsman mr. Stapel citeer ik als volgt:

“Wat het nieuwe uitstel in de civiele kort gedingzaken betreft: dat vind ik even onbegrijpelijk als jij. Het betreft hoger beroep van kort gedingvonnissen, waarbij het beroep tegen het vonnis van Schotman ook nog eens een spoedappèl was, waarin de grieven meteen in de appèldagvaarding waren opgenomen en niet, zoals gebruikelijk, in een later in te dienen memorie van grieven. De daarmee bereikte tijdswinst is geheel en al teniet gedaan door dit zich steeds herhalende uitstel. De zaak in hoger beroep loopt inmiddels een jaar!”

Tevens wil ik naar voren brengen dat ik een particuliere burger ben, dat is een heel verschil met een bank of bedrijf met een onbeperkt budget om te kunnen blijven procederen ter verdediging voor de tegen mij aangespannen procedures, wat mijn positie vele malen kwetsbaarder maakt, waarvoor uw raadsheren weinig empathie lijken te kunnen opbrengen. Sterker nog, dat budget is op. Het heeft er alle schijn van dat de raadsman van mijn wederpartij precies daarop uit is, wat nog eens gestaafd wordt met een recent rekest tot mijn faillissement. Bewust of niet, deze strategie wordt niet bepaald gedwarsboomd door uw Hof en andere rechtbanken. Nog los van het feit dat het uniek is dat een particulier dit soort giga-bedragen wordt afgenomen aan zogenaamd vermeende verbeurde dwangsommen, waarvan ik de onterechtheid hopelijk uitputtend heb gemotiveerd in de onderhavige appèls.

Bovendien betekent het herhaalde uitstel een geestelijke mishandeling. Steeds wordt er een nieuwe datum in het vooruitzicht gesteld, wat dan telkenmale een dode mus blijkt te zijn. Een dodelijke onzekerheid die nog eens bovenop de mij toegebrachte financiële schade komt. Elke keer denk ik ”Ze zullen het nu toch niet weer uitstellen, het is toch een spoedappèl?” maar steeds blijkt dat een misvatting.

Deze bizarre gang van zaken is des te ernstiger vanwege het feit dat ingeval een voor mij ongunstig arrest zou worden gewezen, mij een bodemprocedure openstaat, waarin ik meer mogelijkheden heb (o.a. het horen van getuigen), die ik dan ook terstond zal moeten entameren. Een bodemprocedure kost doorgaans echter ook minimaal een jaar, zo niet langer in mijn geval, aangezien deze kort geding procedure nu ook al ruim een jaar loopt. Met andere woorden, onder normale omstandigheden had ik nu reeds een jaar onderweg kunnen zijn met die bodemprocedure.

Ik verzoek u dan ook dringend uw raadsheren te verzoeken inderdaad op 11 december of eerder uitspraak te doen. Een vijfde aanhouding zou in mijn ogen schandelijk zijn, zo de gang van zaken dat al niet genoemd mag worden.  Ik dank u daarvoor bij voorbaat.

Hoogachtend,

W.J. Dankbaar

Van: Croix, A. de la (Hof Amsterdam)
Verzonden: dinsdag 6 november 2018 11:44
Aan: dank@xs4all.nl
Onderwerp: gerechtshof Amsterdam Uw klacht d.d. 23 okt. 2018

Geachte heer Dankbaar,

Hierbij treft u de brief met als bijlage de klachtenregeling van gerechtshof Amsterdam

in antwoord op uw klacht d.d. 23 oktober jl.

Met vriendelijke groet,

A. (Anna) de la Croix
Managementassistent

Let op! Het antwoord is zo mogelijk nog bizarrer dan de gang van zaken zelf. Een raadsheer zou ernstig ziek zijn, maar een raadsheer kan toch gewoon vervangen worden? Ten tweede kan de president zelfs nu nog niet garanderen dat er 11 december uitspraak wordt gedaan in dit spoed kort geding appèl. Tot slot kan de klacht pas in behandeling worden genomen NA de uitspraak, terwijl de klacht nu juist ziet op het voortdurende uitstel van die uitspraak. Het komt er dus op neer dat een klacht over het uitblijven van een uitspraak niet mogelijk is, of althans niet behandeld wordt. Recht is krom.  

De heer W. Dankbaar
e-mail: dank@xs4all.nl
bezoekadres
IJdok 20
1013 MM Amsterdam
correspondentieadres
– Postbus 1312
1000 BH Amsterdam
Datum 6 november 2018
contactpersoon M.W. van Beek  (088) 36 11110
doorkiesnummer 088-3613467 f (088) 3610041
http://www.rechtspraak.nI
ons kenmerk 269.1 8.mb
Onderwerp uw klacht, ingediend op 23 oktober 2018

Geachte heer Dankbaar,
Op 23 oktober 2018 heeft u via ‘infohandelsrechtamsterdam@rechtspraak.nl’ een klacht ingediend in de zaken met zaaknummers 200.226.457/0 1 en 200.223.841/01. De klacht is aan mij doorgeleid.
Uw klacht betreft het feit dat de uitspraak in deze zaken keer op keer wordt angehouden terwijl het een spoed appel betreft.

Naar aanleiding van uw klacht heb ik contact gezocht met de betrokken raadsheren die de zaak in behandeling hebben. Zij hebben mij laten weten dat er door opeenvolgende (ernstige) ziekte bij betrokken raadsheren vertraging is opgetreden in de afhandeling van de zaken. De raadsheren hebben mij verzekerd hun uiterste best te doen om op 11 december aanstaande uitspraak in beide zaken te doen. In verband met voornoemde omstandigheid kunnen zij helaas geen 100% zekerheid geven.

Naar vast beleid van het hof zal ik uw klacht pas verder in behandeling nemen na een einduitspraak in zaken. De klachtcoördinator, mevrouw M.W. van Beek, zal daartoe na de einduitspraak contact met u opnemen.

De klachtenregeling van het gerechtshof Amsterdam treft u in bijlage aan.
Een kopie van deze brief zend ik naar de advocaat van de wederpartij, mr. Y. Moszkowicz.

Met vriendelijke groet,

H.T. van der Meer

Van: Wim Dankbaar [mailto:dank@xs4all.nl]
Verzonden: woensdag 21 november 2018 15:55
Aan: Croix, A. de la (Hof Amsterdam) <A.de.La.Croix@rechtspraak.nl>
Onderwerp: RE: Mijn brief aan President H.T. van der Meer

 

Edelgrootachtbare President van der Meer,

Wat moet ik nu met deze situatie? Wat raadt u mij aan? Ik vind uw antwoord beneden alle peil, eerlijk gezegd.

Let op! Het antwoord is zo mogelijk nog bizarrer dan de gang van zaken zelf. Een raadsheer zou ernstig ziek zijn, maar een raadsheer kan toch gewoon vervangen worden? Ten tweede kan de president zelfs nu nog niet garanderen dat er 11 december uitspraak wordt gedaan in dit spoed kort geding appèl. Tot slot kan de klacht pas in behandeling worden genomen NA de uitspraak, terwijl de klacht nu juist ziet op het voortdurende uitstel van die uitspraak. Het komt er dus op neer dat een klacht over het uitblijven van een uitspraak niet mogelijk is, of althans niet behandeld wordt. Recht is krom.

Úw raadsheren zeggen toch eigenlijk: Het maakt ons niets uit dat jij al meer dan een jaar 5 ton kwijt bent? Wat moet ik dan verwachten van de uitspraak? Moet ik ze dan maar wraken? Wat vindt u zelf?

Hoogachtend,

W.J. Dankbaar

 

Over Wim Dankbaar

researcher/publicist/ondernemer
Dit bericht werd geplaatst in Joris Demmink, Marianne Vaatstra. Bookmark de permalink .

Een reactie op Mijn derde brief aan President van der Meer, Hof Amsterdam

  1. Wim zegt:

    Jouw vriend de advocaat Moskou adverteert op de website ,van de Misdaadjournalist. Van Korterink hoef je niet veel steun te verwachten

    Like

Plaats een reactie