Dit is een vervolg op deel 3. Als u net binnenkomt als lezer, begint u dan met deel 1.
Een vriendin van Marianne vertelt de politie twee dagen na de moord dat zij Feik op Koninginnedag in Kollum heeft zien lopen, samen met drie of vier andere asielzoekers. Een van hen kent zij niet. Zij omschrijft deze man als iemand van ongeveer 25 jaar, met een bierbuikje, getinte huid, een wit base-ball petje op, wit T-shirt, zwarte zonnebril en korter dan 1.75 meter. Feik wordt op 19 mei 1999 verhoord en staat wangslijm af om zijn dna te vergelijken met de sporen van de moordenaar. Dat komt niet overeen. Hij kan zich niet herinneren met wie hij precies op Koninginnedag in Kollum was.
De bovengenoemde vriendin van Marianne is Aafke Kloosterman, die hier op zeer doeltreffende wijze het signalement van Ali Hassan beschrijft. De rest van de leugens trekt een zware wissel op de goedgelovigheid van de lezer, die dit dan ook alleen maar kan slikken bij de gratie van de door het OM verzwegen informatie. Zo wil het OM nu doen geloven dat het verhoor van Feik in verband met de moord op Marianne was, terwijl men in 1999 nog bezwoer dat hij niets met de moord te maken had en hij verhoord was in verband met de vermeende verkrachting van Stephanie. Ook wil men doen geloven dat het feit dat zijn DNA niet overeenkomt, onomstotelijk betekent dat hij niets weet van de moord op Marianne. Iets wat natuurlijk kolder is, want het sperma kan even goed van één van zijn betrokken vrienden zijn, bijvoorbeeld van Ali Hassan die al in in het weekend van de moord stiekem was weggesluisd. Tot slot durft het OM op te schrijven dat Feik zich niet meer herinnert met wie hij precies op Koninginnedag in Kollum was. Dat is vreemd, want in 1999 weet het OM nog te vertellen dat Feik in elk geval met Stephanie in Kollum was, alwaar hij haar verkracht zou hebben zonder dat er volgens het OM sprake van geweld of dwang was.
De officier van justitie laat in de zomer van 1999 een internationaal opsporing- en aanhoudingsverzoek uitgaan om Ali Hussein Hassan te arresteren. Hij merkt Ali aan als verdachte omdat de Koerd én in de nacht van de moord verdwenen zou zijn én omdat hij bevriend is met Feik, die Marianne eerder bedreigde.
Hier wordt het OM dus eindelijk gedwongen – anno 2011, door de publicaties van de “complotdenkers” – om toe te geven dat het Feik was die Marianne had bedreigd, alsmede dat hij bevriend was met Ali. Inmiddels weten we ook dat het niet Faek was die Marianne bedreigde met het keelgebaar, maar Ali zelf. Maar waarom heeft men dit in 1999 niet willen vertellen? Waarom loog Justitie in 1999 dat Faek’s vermeende verkrachting van Stephanie los stond van Marianne en de verdwenen asielzoekers? Waarom verzweeg men dat Feak een asielzoeker was en noemde men hem een “minderjarige jongen uit dezelfde gemeente”, als ware hij een geboren en getogen Fries die bij Stephanie in de straat woonde? Stelt u zich even voor dat al deze kenmerken van Feik eerlijk openbaar waren gemaakt in 1999?
In oktober 1999 laat het OM in een tekst voor een persbijeenkomst het volgende weten:
“Er waren aanwijzingen dat Marianne een aantal maanden geleden betrokken was bij een incident in de Ringo-bar. Een asielzoeker, die deel uitmaakte van een groepje asielzoekers, zou toen “keelsnijdende bewegingen” hebben gemaakt. Het RBT heeft deze asielzoeker vrij snel kunnen achterhalen en, zoals al eerder vermeld, reeds in de maand mei kunnen uitsluiten.”
Met de kennis van nu is dit dus een meervoudige leugen. Er wordt immers niet vermeld dat ook de (inmiddels geseponeerde) verkrachtingszaak van Stephanie tegen Faek speelde. In mei 1999 stelde het OM nog dat hij daarom was aangehouden en niks met de moord van Marianne te maken had. Drie maanden later doet het OM alsof het nu om iemand anders gaat, die niet wegens verkrachting was achterhaald, maar naar aanleiding van de bedreiging van Marianne. In 1999 mocht het publiek absoluut niet weten dat het om één en dezelfde Faek ging die verdacht werd van beide feiten. Laat staan dat het publiek mocht weten dat diezelfde Stephanie als laatste met Marianne gesignaleerd is bij de door Faek lek gemaakte fietsen van Spencer en Wietze.
Voor de duidelijkheid geef ik de waarheid nog even weer: Faek is inderdaad heel snel achterhaald en verhoord (en mistte daardoor ook zijn voetbalwedstrijd op zaterdag 1 mei). Vervolgens is hij stiekem overgeplaatst op maandag 3 mei (nadat hij eerst nog getuige Isabella met de dood mocht bedreigen als zij niet zou stoppen met praten). Vervolgens is na twee weken zijn vriendinnetje Stephanie op het bureau ontboden, waar zij is bedreigd om de waarheid voor zich te houden en een verkrachting is verzonnen als achteraf excuus voor het eerdere verhoor van Faek en zijn overplaatsing.
In dezelfde tekst beweert het OM: “Ook andere leden van het groepje, rondom laatstgenoemde, zijn achterhaald.” Ook dit is weer een leugen want tot dit groepje behoorde ook Ali Hassan. En die was immers “spoorloos verdwenen”. Dat deze Ali Hassan al in het weekend van de moord stiekem naar Noorwegen was uitgezet, wil het OM uiteraard niet erkennen. Want het is nu juist de bedoeling van dit rapport om dat naar het rijk der fabelen te verwijzen.
Noorwegen
Terwijl het rechercheteam bezig is de verblijfplaats van Ali Hussein Hassan te achterhalen, komt ook het verhaal van Gerrit Veldman uit IJmuiden bij de politie binnen. Veldman zit in verband met een drugszaak in de zomer van 1999 gedetineerd in een Noorse gevangenis, als hij daar een Irakese man ontmoet.
Deze Irakees spreekt Engels en een paar woorden Nederlands. Hij blijkt ook in Nederland te zijn geweest, vertelt Veldman. Als de Irakees merkt dat zijn medegevangene een Nederlander is, gedraagt de man zich terughoudender, ervaart Veldman. Wanneer hij ziet dat de korte, pafferige man in zijn agenda adressen uit Kollum heeft staan, krijgt Veldman ,,zomaar het idee’’ dat deze medegedetineerde wel eens iets met de moord op Marianne Vaatstra te maken kan hebben.
Hier geeft het OM dus toe dat het verhaal van Gerrit Veldman al in de zomer van 1999 binnenkwam. Dus nog voordat er twee verkeerde Ali Hassans in Turkije werden aangehouden. Gerrit kreeg “zomaar het idee” dat deze man iets met de moord te maken had. Zomaar? Of omdat hij in de Telegraaf had gelezen dat Justitie op zoek was naar een Irakese asielzoeker met een klein, gedrongen postuur die uit het AZC Kollum was verdwenen, precies zoals zijn medegevangene?
Wat het OM er niet bij vertelt, is dat het verhaal niet via Gerrit zelf binnen kwam, maar via de Telegraaf. Gerrit Veldman heeft namelijk nooit Justitie gebeld, maar alleen Dominique Weesie van de Telegraaf. Dominique Weesie beloofde Gerrit meteen het eerste vliegtuig naar Noorwegen te pakken, maar heeft dit uiteraard met zijn redactie moeten overleggen. Die hebben vervolgens de “scoop” aan het OM voorgelegd. Nu moet u weten dat Justitie zelf Ali Hassan via het Grenshospitium (onderdeel van het COA) naar Noorwegen heeft uitgezet. Dan begrijpt u ook dat deze scoop koste wat kost niet door mocht gaan, dat het verhaal van Gerrit Veldman is stilgehouden en dat er tot vandaag over gelogen wordt. Als bonus begrijpt u ook dat het OM nauw samenwerkt met de Telegraaf voor wat betreft wat wel en niet gepubliceerd mag worden. Daarbij is het handig om te weten dat de toenmalige hoofdredacteur Kees Lunshof een relatie was van collega-homo Joris Demmink, die als toenmalig directeur-generaal Vreemdelingenzaken als geen ander de geheime wegsluizing van Ali en overplaatsing van Faek kon regelen. Waarbij uiteraard ook de medewerking van de Friese hoofdofficier van Justitie vereist was. Een hoofdofficier die zelf stelt dat hij op de zaterdag van de moord, 1 mei 1999, “feitelijk gestopt’ is en niet meer verantwoordelijk was. Een hoofdofficier wiens carriere daarna een grote vlucht heeft genomen. Wie was dat ook al weer?
(Let op hoe Harm zich verspreekt dat de moord “in mijn tijd” is gebeurd. In werkelijkheid was 12 mei zijn laatste werkdag als hoofdofficier. Was hij dan toch de hoofdofficier uit de “driehoek” die volgens AZC directeur Louis Uijl de overplaatsing van Faek heeft gelast? Ook mooi toneelspel om bezorgdheid voor Micha Kat te veinzen. Maar het is natuurlijk wel fijn voor Harm dat “de rechter heeft gesproken” en de uitspraak onherroepelijk is.)
Dominique Weesie is dan ook niet komen opdagen in Noorwegen. Toen Gerrit hem na een paar dagen belde met de vraag: Waar blijf je nou? , antwoordde Dominique dat hij niet was gekomen omdat hij van het OM begrepen had dat de man niet de gezochte Ali was. Bovendien klopte zijn DNA niet, aldus Weesie. Blijkbaar had het OM dit al binnen enkele dagen kunnen checken, zonder Gerrit Veldman of de verdachte zelf te willen spreken. Overigens zit Dominique ook een beetje te liegen, want hij heeft later toegegeven dat hij wel degelijk met fotograaf Wim Hofland naar Noorwegen is gevlogen, echter zonder Gerrit te bezoeken. Gerrit’s medegevangene heeft hij niet voor de camera kunnen krijgen. Kennelijk is Dominique teruggefloten toen hij al in Noorwegen zat en heeft hij in opdracht van zijn werkgever een smoes aan Gerrit verteld. Hij was er dus geweest, maar hij vertelt Gerrit de leugen dat hij niet is geweest.
Op 12 jan. 2012, om 16:44 heeft Wim Dankbaar het volgende geschreven:
Hoi Dominique,
Kunnen wij een afspraak maken? Ik zou graag uit jouw eigen mond vernemen hoe dat nu precies gegaan is tussen jou en Gerrit Veldman, die jou in in augustus 1999 belde met de tip dat de vermoedelijke moordenaar van Marianne Vaatstra bij hem in de gevangenis in Noorwegen zat.
Kun jij het onderstaande bevestigen?
What you also need to know is that Veldman NEVER contacted the Dutch police in 1999. He called a reporter from our Dutch newspaper Telegraaf. The reporter was extremely interested and promised Veldman to take the next flight to Norway. But after a few days of not showing up, Veldman called him again, and the reporter told him that he had not come because the dutch police had told him: “His DNA does not match”. Through these facts alone, we know it is a lie, because the dutch police could NEVER have checked his DNA so quickly, and certainly not without being interested to talk to Veldman or the Iraqi prisoner themselves.
Ik neem aan dat jij ook vindt dat de verkrachters/moordenaars van Marianne Vaatstra gepakt moeten worden? Graag zou ik hier met je over praten. Kun je me bellen? Of kunnen we anders een afspraak maken?
Tot horens en met vriendelijke groet,
Wim Dankbaar
From: Dominique Weesie
Sent: donderdag 12 januari 2012 17:53
To: Wim Dankbaar
Subject: Re: Afspraak?
Hoi Wim,
Ik kan me deze zaak inderdaad herinneren. Ik ben toen zelfs met fotograaf Wim Hofland naar Kristiansand gereisd. Daar aangekomen bleek echter dat de persoon in kwestie ten tijden van de moord in Noorwegen was. Daarop zijn we onverrichterzake terug gereisd. Van een DNA onderzoek was geen sprake. Dat is alles wat ik je er over kan vertellen.
Met vriendelijke groet,
Dominique
Wordt vervolgd in deel 5
Recht is krom 