Zitting 8 december

Hier de materie waar het op donderdag  8 december, rechtbank Haarlem , St. Jansstraat 81, 10:30 uur over zal gaan.

Ad 1)  In vrijwel zijn gehele Conclusie van Antwoord bedient Moszkowicz zich namens Mustafa van een negatieve stemmingmakerij, waarbij onwaarheden worden gedebiteerd.  Denigrerende termen als stalking, treiteroffensief, hobbymatig, verzinsels, obsessief en dergelijke getuigen daarvan.  Het doel is kennelijk om Dankbaar in een negatief daglicht te zetten en af te leiden van waar het in deze procedure om gaat: De vaststelling/bewezenverklaring dat er in de kort geding procedure bedrog, meineed en/of valsheid in geschrifte is gepleegd jegens Dankbaar.  Dat Dankbaar geen onderzoek zou hebben gedaan maar bijeengesprokkelde ideeën herkauwt is een gekleurde mening die in elk geval niet wordt gedeeld door de volgers van  zijn website en de lezers van zijn boek, dat op Bol.com een waardering kreeg van 9 uit 10 (gemiddeld 4,5 sterren uit 5 op basis  van 74 reviews). Dankbaar baseert zijn bevindingen uitsluitend op feiten en getuigenverklaringen, allesbehalve op ideeën. Zo is ook de stelling dat Mustafa en zijn advocaat vervalste getuigenverklaringen hebben ingebracht geen idee, maar een bewijsbaar  en erkend feit. Dankbaar wil slechts dat dit feit in rechte vastgesteld en bewezen wordt  verklaard.

Ad 2)  Dankbaar heeft nimmer gesteld dat meneer H. een zogenaamde snuff movie zou hebben gemaakt. Er is slechts en hooguit in het boek, met name door co-auteur Mauritz “gemijmerd” dat dit mogelijk zou kunnen zijn. De enige passage waar Moszkowicz op zou kunnen doelen is op blz. 24:   “In de auto terug naar huis mijmeren we over de zogenaamde snuff movies die in het chalet van Wolfgang zouden worden gemaakt.” Een snuff movie is zeker niet als feit gepresenteerd. Dat er in het bewuste chalet pornofims werden opgenomen is ook niet uit de lucht gegrepen. Deze verhalen deden destijds in bredere kring de ronde en het wordt zelfs al in het dagboek van de moeder van Marianne Vaatstra uit het jaar 2000 al genoemd:  “Nee, Damstra, dan moesten jullie naar het AZC en die kant mochten jullie niet uit. De afgebrande caravan was toch van deze Duitser. De caravan waarin de pornofilms werden gedraaid. En wat gebeurde er allemaal niet meer. Deze caravan speelt in de moord op onze Marianne een dubieuze rol.”

Dankbaar voelt zich geroepen om zich te verdedigen tegen de negatieve beeldvorming, om de subjectieve aantijgingen van Moszkowicz te weerleggen, maar zij zijn eigenlijk niet zake doende voor waar het in deze procedure om gaat.

Ad 3) Het enige juiste is dat de verklaring uiteindelijk niet bij een notaris is vastgelegd. De verklaring is echter wel in samenspraak  met Mauritz door Mustafa opgesteld. Mauritz is bereid om dit onder ede te verklaren. Mustafa weet dus dat Mauritz de bron is van de verklaring (waarin hij onder meer stelt dat hij getuige van de moord is geweest) en dat Dankbaar daar niet bij betrokken was. In dit verband is het ook opmerkelijk dat Mustafa nooit Mauritz heeft aangeklaagd maar altijd een vriendelijk contact met Mauritz heeft onderhouden. Dat is een merkwaardig contact met iemand die een valse verklaring uit Mustafa’s naam uit zijn duim zou hebben gezogen. Mustafa stelt nu dat Dankbaar de verklaring zou hebben vervalst, terwijl hij weet dat Mauritz de verklaring heeft opgesteld. Hij is dus bij Dankbaar aan het verkeerde adres. Mustafa ontkent de contacten met Mauritz ook niet. Deze contacten blijken onder meer uit opgenomen vriendelijke telefoongesprekken waarin besproken wordt om het afleggen van een verklaring met een advocaat van Mustafa te bespreken. Onder deze omstandigheden is het zeer vreemd dat Mustafa zijn pijlen slechts op Dankbaar heeft gericht en Mauritz ongemoeid heeft gelaten.

Dankbaar heeft ook nooit getracht om Mustafa tot een verklaring te bewegen die in zijn straatje past. Dankbaar heeft Mustafa slechts gevraagd of het juist is dat hij de bedoelde verklaring aan Mauritz heeft afgelegd. Tot op heden heeft Mustafa niets willen ontkennen of bevestigen, maar gezegd dat als hij als getuige moet worden gehoord, dit voor de rechter zou moeten gebeuren. Daarbij heeft hij ook verklaard dat hij dan zal vertellen wat hij over de moord weet en heeft gezien. Iemand die niets weet of heeft gezien, kan dat natuurlijk gewoon meteen zeggen. Door dit na te laten houdt Mustafa zelf het idee in stand dat hij wel degelijk iets weet over de moord. Dit staat op gespannen voet met de drie ontkennende antwoorden die hij tijdens de kort gedingzitting van 25 april 2018 aan de rechter gaf. Zakelijk weergegeven stelt hij daar immers dat hij niets weet of heeft gezien. In het licht van deze voorgeschiedenis acht Dankbaar het op zijn minst genomen aannemelijk dat deze antwoorden meinedig waren. Een echt getuigenverhoor, anders dan de drie korte gesloten vragen in het kort geding, zou hierover uitsluitsel kunnen geven. Reden waarom Dankbaar dat getuigenverhoor steeds heeft verzocht. Het is echter nooit toegewezen. Hoe het ook zij, ook deze kwestie heeft niets te maken met waar het in deze procedure om gaat, zijnde het bewijs dat Mustafa door hem vervalste verklaringen in de procedure heeft gebracht.

Ad 4) Ook deze stellingen werpt Dankbaar verre van zich. Het zijn veelal onbewezen beschuldigingen die op geen enkele wijze hard gemaakt kunnen worden. Zo is het de vraag wat bedoeld wordt met belagen met smadelijk publicaties, intimiderende contactpogingen, posteren voor het huis, dreigen werkgevers te informeren, sociale omgeving lastigvallen. Dankbaar nodigt Moszkowicz uit om dit met concrete voorbeelden en bewijzen te staven. Het zijn precies de feiten waarvan Dankbaar valselijk wordt beticht in de aangifte van Mustafa, maar dan moet nogmaals gemeld worden dat deze aangifte, overigens zeer tegen de zin van Dankbaar, werd geseponeerd als volgt: “De reden dat u niet vervolgd zal worden is dat er op dit moment onvoldoende wettig en overtuigend bewijs is om u te vervolgen ter zake van belaging, bedreiging en valsheid in geschrifte.” Ook twee andere aangiftes van smaad door andere personen, te weten Farhad Bawar en Wolfgang Hebben werden gelijktijdig geseponeerd. Zeer vreemd als er sprake van recidive lijkt te zijn. Hopelijk kan Moszkowicz dat wettige overtuigende bewijs wel geven in plaats van uw rechtbank ongestaafde valse beschuldigingen jegens Dankbaar voor te werpen.

Ad 5) Over de genoemde personen en instanties moet eerst gezegd dat Dankbaar steevast het fundamentele recht is ontzegd om getuigen te mogen horen ten einde zijn standpunten te bewijzen. Zelfs de aangevers zelf zijn hem als getuigen ontzegd. In dat licht moeten dan ook de procedures worden gezien die in het nadeel van Dankbaar zijn afgelopen. Dankbaar is verder de afgelopen jaren tot het inzicht gekomen dat ook de Staat en daarmee een deel van de rechterlijke macht, niet wil dat de ware toedracht van deze moord aan het licht komt, omdat de afbreuk voor het imago van justitie enorm is. Het is voor Dankbaar inmiddels begrijpelijk dat justitie niet zit te wachten op een klokkenluider die stelt dat de werkelijke daders en medeplichtigen van de moord op Marianne Vaatstra een vrijgeleide hebben gekregen en/of de hand boven het hoofd zijn gehouden. Ook meent Dankbaar dat hij zich heeft vergist ten aanzien van de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht. Dankbaar is overtuigd geraakt dat de Staat hem daarom niet objectief en eerlijk ter wille zal zijn. Hij heeft zelf ervaren dat hij in zijn rechten wordt beknot en tegengewerkt. Ook in dat licht moeten de procedures volgens Dankbaar worden gezien.

De moeder van Marianne Vaatstra wordt formeel ook vertegenwoordigd door de heer Moszkowicz. Het is bijzonder vreemd dat Moszkowicz nu tegelijkertijd Mustafa bijstaat, waarvan sinds kort  is komen vast te staan dat hij haar dochter twee weken voor haar moord met de dood heeft bedreigd met nota bene een keeldoorsnijdend gebaar (Marianne Vaatstra werd met doorgesneden keel gevonden.) Dit is altijd door justitie verzwegen maar wordt nu door justitie erkend in een vierdelige documentaire over de zaak die sinds september 2021  te zien is op de zender “Investigation Discovery”. Ook wordt daarin erkend dat Mustafa meteen na de moord is opgepakt en als verdachte is verhoord, een feit dat ook altijd is verzwegen.  Wat Mustafa tijdens dat verhoor zou hebben verklaard wordt niet bekend gemaakt, maar volgens Dankbaar heeft Mustafa gewoon de waarheid verteld en de werkelijk moordenaars aangewezen, die vervolgens door justitie zijn beschermd. Dankbaar heeft altijd gezegd dat Mustafa meteen in het weekend van de moord is verhoord en krijgt daarin dus nu, na 12 jaar gelijk.

Het is voor Dankbaar onbestaanbaar dat de moeder van Marianne (Maaike Terpstra) het goed vindt dat haar advocaat nu ook de doodsbedreiger van haar dochter bijstaat. De vraag is ook of dit wel kan, nu er sprake is van een evidente tegenstrijdige belangen. De vertegenwoordiging van de moeder door Moszkowicz is al jaren onderwerp van controverse. Zo betwist Dankbaar dat hij daadwerkelijk mandaat heeft van Terpstra, en dat de werkelijke opdrachtgevers haar kinderen zijn die haar hebben gedwongen zich te stellen in de procedure tegen Dankbaar, op straffe van een contactverbod met haar kleinkinderen. Dit is door Terpstra aan diverse personen maar ook aan Dankbaar zelf exact zo gemeld. Dankbaar had dit graag willen bewijzen door Terpstra te horen als getuige, maar ook dit verzoek is steeds afgewezen. Dankbaar heeft van meerdere personen vernomen dat zij nog steeds achter het onderzoek en de bevindingen van Dankbaar staat en bovendien zijn website nog volgt. Van enige vijandigheid jegens Dankbaar of zijn medestanders is volgens deze getuigen geheel geen sprake. Ook dit had met een getuigenverhoor opgehelderd kunnen worden. Moszkowicz beweert echter dat Terpstra nu doodsbang is voor Dankbaar en daarom nooit op een zitting is verschenen, iets wat hij Terpstra niet wil laten bevestigen, laat staan in een getuigenverhoor. Waar de angst voor Dankbaar op gestoeld zou zijn, wordt door Moszkowicz niet uitgelegd. Verder is het ronduit ongeloofwaardig dat Terpstra zich zo plotseling tegen Dankbaar zou hebben gekeerd, daar waar zij hem aanvankelijk op handen droeg.

From: Maaike Terpstra [mailto:terp65@msn.com]

Sent: vrijdag 24 februari 2012 17:07

To: wim dankbaar

Subject: RE: Maaike, goeie email toch? Duidelijker kan ik het toch niet zeggen?

 Hallo Wim

heel goed deze mail naar het OM ,je zou zeggen hier kunnen ze toch niet omheen?heb in 1999 al eens gezegd tegen hun van het OM het lijkt wel dat de daders weggesluist zijn ,laat het nu ook zo geweest zijn ,alles wees er toen al op met het volgen van het onderzoek ,O Wim ik kan je niet uitleggen wat deze vreselijke waarheid met mij doet ,want dat het de waarheid is voor mij 100%, wens jullie veel sterkte met de dingen waar jullie mee bezig zijn ,(dat het resultaat mag hebben

vr groet Maaike en bedankt

In dat licht moeten de procedures van Terpstra tegen Dankbaar worden gezien.

Wat betreft de “caravaneigenaar” gaat het om dezelfde Wolfgang Hebben die door Terpstra ook al snel een “dubieuze rol” werd toebedeeld in de moord op haar dochter. Ook deze aangever heeft Dankbaar nooit als getuige mogen horen, terwijl daarmee volgens Dankbaar in elk geval de valsheid van de aangifte was aangetoond. Opmerkelijk is ook dat een tweede aangifte van Hebben door het OM werd geseponeerd, zoals hiervoor al werd vermeld. Een derde aangifte werd wel weer vervolgd en is in eerste aanleg afgedaan met een voorwaardelijke gevangenisstraf, waartegen Dankbaar hoger beroep heeft ingesteld. Deze zaak loopt dus nog.  Ook in deze zaak is tot heden het gevraagde getuigenverhoor geweigerd. Dankbaar zal hierop blijven staan in het hoger beroep, als dat ooit komt.

Ook de vader van Spencer Sletering  heeft Dankbaar niet mogen horen als getuige. Overigens kan Spencer Sletering absoluut niet meer “een vriend van Marianne” worden genoemd. Iedereen, inclusief de familie van Marianne Vaatstra, de moeder voorop, is ervan overtuigd dat hij heeft gelogen over de gebeurtenissen in die fatale nacht maar bovenal ernstig nalatig is geweest door Marianne niet de beloofde door hem betaalde taxi naar huis te geven, in plaats daarvan haar alleen op een door hem gestolen fiets naar huis zou hebben laten rijden. Zeker is dat Terpstra dit verhaal vandaag nog steeds niet gelooft en Spencer min of meer medeverantwoordelijk acht voor de dood van haar dochter.

Overigens heeft Dankbaar de publicaties over Spencer en zijn ouders niet gestaakt, maar juist een tandje erbij gezet.  Een Google search voor “De familie Sletering, de wieg van het bedrog” wijst dit uit. Vreemd genoeg heeft dit niet tot nieuwe aangiftes of gerechtelijke stappen van Sletering geleid. Volgens Dankbaar is dat omdat hij inmiddels kan bewijzen dat het fietsverhaal van Sletering gelogen is.

De lange opsomming door Moszkowicz van procedures die Dankbaar heeft verloren mag dus genuanceerd worden doordat Dankbaar naar voren brengt dat hij geen eerlijk proces heeft gekregen en structureel in zijn fundamentele rechten is geschonden door onder meer geen getuigen te mogen horen (artikel 6 EVRM).

Tevens moet vermeld worden dat het merendeel van deze procedures niet door Dankbaar zijn aangespannen maar juist tegen hem, voornamelijk door deze zelfde Moszkowicz en/of zijn kantoorgenoot Hoogendoorn.

Tot slot moet vermeld worden dat Dankbaar een klacht bij het Hof van Discipline heeft lopen tegen zowel  Moszkowicz als Hoogendoorn, onder meer wegens de valsheid in geschrifte die hij in deze procedure (ook) wil bewijzen. De vraag is of Moszkowicz onder deze lopende klacht wel mag blijven procederen tegen Dankbaar.

Nogmaals mag gezegd worden dat de ongefundeerde, onbewezen aantijgingen van Moszkowicz jegens Dankbaar niet ter zake doen voor wat er voor ligt in deze herroepingsprocedure. Het stoort Dankbaar dat hij zoveel tijd moet besteden aan het lek schieten van de proefballonnetjes die Moszkowicz oplaat. Er lijkt sprake te zijn van met hagel schieten in de hoop dat er een kogeltje raakt. Van met modder gooien in de hoop dat er wat aan de muur blijft kleven.

Ad 6) Dankbaar heeft Mustafa nooit willen dwingen om een verklaring af te leggen, laat staan een verklaring die in strijd met de waarheid zou zijn. Dit zou betekenen dat Dankbaar het niet zo nauw neemt met de waarheid en dat doet hij nu juist wel. Het is juist zijn missie om de waarheid in deze moordzaak en daarmee de misstanden boven water te brengen. Dankbaar beschouwt dit als een nobele taak in het algemeen maatschappelijk belang, een bijdrage aan verbetering van de samenleving en de rechtstaat. Hij had niet verwacht dat hij daarbij op zoveel machtige tegenstand zou stuiten.

Maar nogmaals, dat is niet waar het in deze procedure om gaat. In deze procedure  gaat het erom in rechte te bewijzen dat juist Mustafa en zijn advocaten Hoogendoorn en Moszkowicz het niet zo nauw nemen met de waarheid door (onder meer) vervalste verklaringen in een rechtsprocedure in te brengen. Het aangehaalde citaat uit het vonnis bestrijdt Dankbaar ten stelligste. Dankbaar heeft nooit naar voren gebracht dat hij Mustafa met “treiteren” wil bewegen om een (valse) verklaring af te leggen. Waar de rechter dit in overweging 4:19 op baseert is Dankbaar een raadsel.

Ad 7) Dankbaar bestrijdt het gestelde, maar het gestelde is ook niet relevant voor deze procedure.

Ad 8) Dankbaar bestrijdt het gestelde, maar het gestelde is ook niet relevant voor deze procedure. Dankbaar weet overigens dat de moeder van Marianne Vaatstra nog achter hem staat en hem allesbehalve vijandig gezind is. Zij werd emotioneel gechanteerd door haar kinderen die de werkelijke kracht zijn achter de procedure tegen Dankbaar, maar in het kader van deze procedure is het niet relevant om daar dieper op in te gaan. Deze procedure richt zich immers uitsluitend op Mustafa en zijn advocaat. Op wens van de rechtbank is Dankbaar wel bereid dit nader toe te lichten.

Ad 9) Ook deze stellingen bestrijdt Dankbaar, maar ook hier geldt dat ze niet relevant zijn voor de onderhavige procedure. Wel kan nog herhaald worden dat een tweede aangifte van deze caravaneigenaar tegen Dankbaar door het OM geseponeerd is, evenals de aangifte van Mustafa. Beide aangiftes werden overigens gelijktijdig geseponeerd op 16 mei 2019 (productie 9 bij de dagvaarding).

Ad 10) Dat er sprake zou zijn van een jarenlang “treiteroffensief” is meer van dezelfde subjectieve ongefundeerde “make believe”. Deze procedure is dan ook zeker geen “naadloze voortzetting” daarvan, maar zuiver om aan te tonen dat Mustafa en zijn advocaten strafbare, onrechtmatige daden jegens Dankbaar hebben gepleegd met aanzienlijke schade voor Dankbaar als gevolg. Als Mustafa en zijn advocaten werkelijk menen dat er sprake is van een misplaatst “treiteroffensief” van Dankbaar jegens Mustafa, waarom hebben zij dan geen bezwaar gemaakt tegen het sepot van Mustafa’s aangifte? In feite betekent dat sepot dat Dankbaar zijn gewraakte uitlatingen over Mustafa mag blijven doen, althans daar niet voor vervolgd of gestraft wordt. Daarmee wordt volgens Dankbaar, niet geheel onlogisch, ook een zekere geloofwaardigheid gegeven aan de stellingen van Dankbaar over Mustafa, onder meer dat Mustafa wel degelijk meer weet over de moord op Marianne Vaatstra.

Ad 11) Ook deze stelling leidt af van waar het in deze procedure om gaat.

Ad 12) Deze procedure heeft inderdaad niets te maken met de overtuiging van Dankbaar dat Mustafa meer over de moord weet. Nogmaals, deze procedure is bedoeld om in rechte de strafbare feiten van Mustafa en zijn advocaat vast te stellen en als gevolg daarvan het vonnis van 9 mei 2018 te herroepen. Het staat Dankbaar vrij om zijn overtuiging dat Mustafa meer weet over de moord te herhalen, zeker nu de aangifte van Mustafa geseponeerd is en hij dit kennelijk ook van het OM mag blijven doen. Dat mr. Moszkowicz dit “obsessief” noemt is een subjectieve mening. Dankbaar hecht eraan nogmaals te benadrukken dat Mustafa en zijn advocaten geen bezwaar hebben gemaakt tegen het sepot. Blijkbaar ergert de overtuiging van Dankbaar hen nog wel, wat het des te merkwaardiger maakt dat zij geen bezwaar hebben aangetekend.

Het is juist dat onderhavige procedure niks van doen heeft met Dankbaar’s conclusies en bevindingen in de zaak Vaatstra, wat Moszkowicz dan “Dankbaar’s complot” noemt. Deze procedure is,  nogmaals,  zuiver om aan te tonen dat Mustafa en zijn advocaten strafbare, onrechtmatige daden jegens Dankbaar hebben gepleegd met aanzienlijke schade voor Dankbaar als gevolg. Dat Moszkowicz dit probeert onder te sneeuwen, doet daar niets aan af. Dankbaar bestrijdt dat zijn stellingen onzinnig zijn, maar hij vraagt in deze procedure ook niet om een rechterlijk oordeel over zijn overtuiging.

Dankbaar bestrijdt niet dat hij in eerdere procedures heeft betoogd dat Mustafa en zijn advocaten valsheid in geschrifte en andere strafbare feiten jegens hem hebben gepleegd. Tot zijn  ongenoegen hebben de rechters zijn bewijzen daartoe onvoldoende bevonden of gewoonweg genegeerd. Daarbij is kennelijk het (onbewezen) woord van het OM dat van valsheid in geschrifte niet is gebleken op grotere waarde geschat dan de stellingen en bewijzen van Dankbaar.

Het verschil is nu dat Dankbaar inmiddels een verklaring van Mustafa heeft verkregen waarin deze zelf de valsheid in geschrifte onomwonden bekent!  Daarenboven heeft Dankbaar een geluidsopname van getuige Hamarashid verkregen, waarin deze (nogmaals) bevestigt dat hij ook aan de politie heeft verklaard dat de verklaring niet van hem is en ook niet door hem is ondertekend, anders gezegd dat die verklaring door Faek Mustafa zonder zijn medeweten is vervalst en getekend, precies wat Mustafa in zijn verklaring ook bevestigt. Dit zijn uiteraard bewijzen waar geen rechter meer omheen kan. Het betekent ook dat het OM in het sepot van Dankbaar’s aangifte heeft gelogen met het statement: “Ten aanzien van de valsheid in geschrifte is uit onderzoek gebleken dat, zoals u stelt in uw aangifte, de verklaringen niet op schrift zijn gesteld door de getuigen zelf. Wel waren zij op de hoogte van de inhoud van de verklaringen en stonden zij achter de inhoud daarvan. Dat maakt dat er geen sprake is van valsheid in geschrifte.”

Wat verder opvalt is dat de advocaten van Mustafa, Hoogendoorn en nu ook Moszkowicz, deze bewijzen niet ontkennen of ontkrachten. Voor de hand zou liggen dat zij zeggen: Deze verklaring is niet van cliënt Mustafa, maar juist dat wordt nergens gesteld. Dat kan ook niet want van wie is de verklaring dan? Men zou dan zeggen dat getuige Hamarashid (van wie Dankbaar de verklaring heeft gekregen) de verklaring heeft geschreven en getekend. Maar die heeft helemaal geen enkel belang bij vervalsing van een verklaring van Mustafa. Die is nu juist boos dat Mustafa zijn naam heeft misbruikt om een valse verklaring zonder zijn medeweten uit zijn naam in te brengen. Dat is de reden dat hij Mustafa heeft gevraagd om deze verklaring af te geven. Om hem te vrijwaren van de valsheid in geschrifte. Het is ook om die reden dat Dankbaar de rechter uitdrukkelijk om een zitting vraagt waarin de gevraagde getuigen worden gehoord. Dankbaar wil logischerwijs het naadje van de kous weten. Met name ook in hoeverre de advocaten van Mustafa hem hebben aangezet tot het vervalsen van de verklaringen.  Ook wil Dankbaar weten of Mustafa deze advocaten heeft benaderd voor bijstand, of dat deze advocaten juist hem hebben benaderd. Eén en ander kan mede worden vastgesteld door het horen van de gevraagde getuigen.

Ad 13) Het belang van de vordering voor Dankbaar is evident. Dankbaar heeft groot belang bij het bewijs dat Moszkowicz en Hoogendoorn al jaren onrechtmatig tegen hem procederen en hem alles hebben afgepakt. Dankbaar heeft belang bij het bewijs in rechte dat deze advocaten valse verklaringen tegen hem inbrengen in de procedures.

Dankbaar bestrijdt dat het vaststellen van een strafbaar feit of onrechtmatig handelen slechts aan de strafrechter voorbehouden is. De civiele rechter kan dat ook en het bewijs daarvoor is het te herroepen vonnis van 9 mei 2018. De rechter oordeelde daarin immers dat Dankbaar onrechtmatig jegens Mustafa heeft gehandeld en het strafbare feit van smaadschrift  zou hebben gepleegd. Het enige verschil is dat de civiele rechter daar geen straf voor kan opleggen, dat kan alleen de strafrechter. Wel kan de civiele rechter een schadevergoeding toekennen, wat hier ook is gebeurd, zij het als een voorlopige voorziening voor een bodemprocedure die door Mustafa nooit is gestart.

Zoals bekend heeft Mustafa het geschil ook aan de strafrechter willen voorleggen door een strafrechtelijke aangifte tegen Dankbaar te doen. Echter, zover is het niet gekomen omdat het OM  zijn aangifte heeft geseponeerd wegens gebrek aan bewijs. De strafrechter heeft zich niet over de zaak kunnen buigen omdat het OM de zaak niet voor de strafrechter heeft willen brengen. Datzelfde geldt voor de aangifte van Dankbaar tegen Mustafa, die ook geseponeerd werd. Moszkowicz refereert aan dat sepot door te stellen dat de verklaringen als niet vals zijn beoordeeld. Allereerst dient gezegd te worden dat dit oordeel niet van een strafrechter kwam maar van het OM zelf, dat het oordeel kennelijk niet aan de strafrechter wilde overlaten. Ten tweede dient gezegd te worden dat Dankbaar het met het oordeel van het OM absoluut niet eens is en zelfs dat ze zaak met een leugen werd geseponeerd, zijnde dat de getuigen tegen de politie gezegd zouden hebben dat zij wel achter de inhoud van de verklaringen staan. Dat maakt dat het OM geen belang heeft bij vervolging van Mustafa omdat dan ook die leugen, wat in feite meineed is, aan het licht zal komen.

Dankbaar bestrijdt dan ook dat “het niet vals zijn” van de verklaringen in de artikel 12 klacht (KI9/230269) is bevestigd. Het hof heeft zich er nogal gemakkelijk op onjuiste gronden van afgemaakt door te stellen dat dit maar in een de civiele procedure moet worden uitgevochten:

“Het eerste punt, meineed en valsheid in geschrift, heeft kennelijk betrekking op stukken die in een civiele procedure tussen klager en beklaagde zijn ingebracht. Het uitgangspunt is dat partijen zich in een civiele procedure over en weer kunnen uitlaten over elkaars standpunten en de ter onderbouwing daarvan ingebrachte stukken. Uit de door klager bij zijn klaagschrift gevoegde stukken komt naar voren dat hij zijn bezwaren aan de rechter heeft voorgelegd.”

Dat is dan ook precies wat Dankbaar doet in deze procedure. Hoe dan ook, de strafrechter heeft zich niet over de kwestie kunnen buigen omdat het OM dat heeft tegengehouden. Nu Mustafa zelf in een schriftelijke verklaring heeft toegegeven dat hij de valsheid in geschrifte heeft gepleegd, werpt dat natuurlijk een heel ander licht op de zaak. Op basis van dit onbetwistbare novum heeft Dankbaar dan ook opnieuw op 10 januari 2022 aangifte tegen Mustafa gedaan bij het OM. Het OM wil echter niet reageren op de herhaalde vragen van Dankbaar hoe het met zijn aangifte staat. Omdat Dankbaar dit interpreteert als een weigering om zijn aangifte in behandeling te nemen heeft hij inmiddels ook opnieuw een artikel 12 Sv klacht ingediend teneinde het OM te gelasten zijn aangiftes in behandeling te nemen en Mustafa te vervolgen.

Ad 14) Moszkowicz geeft hier, kennelijk bewust, een valse voorstelling van zaken. Zoals in de dagvaarding al is uitgelegd, klopt het dat Dankbaar de bedoelde getuigen niet heeft benaderd, laat staan lastig gevallen. Eenvoudig omdat hij de namen van deze getuigen voor het eerst zag in de bedoelde verklaringen die door Mustafa en zijn advocaten in de procedure zijn ingebracht.  Dankbaar heeft vervolgens aan de politie gevraagd deze getuigen op te sporen teneinde vast te stellen dat die verklaringen vals zijn, maar de politie weigerde hieraan mee te werken. Vervolgens heeft Dankbaar daarom zelf een inspanning gedaan om de getuigen op te sporen. Dit is allemaal reeds beschreven in punt 22 en 23 van de dagvaarding. Wat Moszkowicz dus bedoelt met “benaderen” en “lastig vallen”, kan dus alleen maar slaan op wat Dankbaar gedaan heeft nadat hij bekend was geworden met de verklaringen. Daarbij had Dankbaar natuurlijk alle reden en recht om deze getuigen te benaderen, zeker ook omdat de politie weigerde om dit voor hem te doen.  De reden van het benaderen was dus hoofdzakelijk om van de getuigen een bevestiging te krijgen dat de aan hen (door Mustafa) toegeschreven verklaringen vervalst zijn. Die bevestiging heeft Dankbaar ook gekregen zoals in de dagvaarding al is uitgelegd.

De zogenaamd door Dankbaar “zelf verzonnen” verklaring is helemaal niet verzonnen, maar simpelweg een samenvatting van wat getuige Hamarashid hem reeds telefonisch had verteld. Ook die telefoongesprekken heeft Dankbaar opgenomen, dus dat bewijs is er ook. Dankbaar wilde slechts de bewijskracht nog sterker maken met een getekende verklaring van Hamarashid. Nadat Hamarashid aanvankelijk aan Dankbaar had toegezegd deze verklaring te willen tekenen, zei hij een paar dagen later dat de politie hem dit had verboden. Ergo, dat is weer een aanwijzing dat justitie Dankbaar tegenwerkt om de strafbare feiten van Mustafa te bewijzen en daarbij niet schroomt om getuigen te intimideren.

Ad 15) Wat Moszkowicz er niet bij zegt, is dat de foto genomen is door Faek Mustafa. Dankbaar “posteert” niet voor het huis van Hamarashid, nee, hij wacht op Hamarashid die hem zojuist telefonisch had toegezegd dat hij er “binnen 10 minuten” zou zijn. In plaats daarvan verscheen na 45 minuten Faek Mustafa, die vanuit zijn auto deze foto maakte. Het hele feitelijke verslag van deze gebeurtenissen heeft Dankbaar op zijn website gezet in een artikel genaamd “Faek maakt steeds meer fouten”:

https://rechtiskrom.wordpress.com/2021/12/19/faek-maakt-steeds-meer-fouten/

Ad 16) Er is vanzelfsprekend niks verkeerd aan dat Dankbaar Hamarashid bleef benaderen teneinde een schriftelijke bevestiging te krijgen van wat hij eerder al aan Dankbaar had verklaard.  Zeker ook omdat Hamarashid op 6 november 2021 al had gezegd dat hij binnen 10 minuten zou komen, maar in plaats daarvan Mustafa stuurde.  Ook het verslag van de gebeurtenissen op 15 november 2021 heeft Dankbaar op zijn website gezet:

https://rechtiskrom.wordpress.com/2022/02/15/transscript-van-audio-met-hemen-hamarashid-en-faek-mustafa/

Ad 17) Ook hier geldt dat het Dankbaar vrij staat om Salar Hama te benaderen teneinde een schriftelijke bevestiging te krijgen van wat Hama al eerder mondeling aan Dankbaar had verklaard, namelijk dat de hem toegedichte verklaring niet van hem is en ook niet door hem ondertekend is. Dat de vrouw van Hama vervolgens aan de lijn kwam en Dankbaar begon uit te schelden is uiterst merkwaardig, maar duidt er andermaal op dat ook hij door de politie is geïnstrueerd om Dankbaar niet meer te woord te staan. Dit is sabotage van onderzoek dat de politie in feite zelf had moeten doen maar niet heeft gedaan. Op geen enkele manier heeft Hama of zijn vrouw in dit gesprek ontkend dat zijn verklaring vals is, slechts dat hij niet meer van Dankbaar’s benaderingen gediend is. De twee artikelen zijn inderdaad kort daarop door Dankbaar verwijderd, niet omdat hij zich, zoals Moszkowicz kennelijk wil suggereren, daarvoor schaamt, maar omdat hij uit tactisch oogpunt Hama niet verder tegen zich in het harnas wilde jagen. Inmiddels heeft Dankbaar die artikelen weer teruggezet omdat hij niet meer verwacht dat Hama nog (vrijwillig) zal bijdraaien. Derhalve is het van groot belang dat ook Hama als getuige wordt gehoord teneinde de valsheid van zijn verklaring in rechte vast te stellen. Overigens is het vermeldenswaard dat Hama kort daarna per email aan Dankbaar liet weten dat hij aangifte tegen Dankbaar had aangedaan. Waarvan is onduidelijk, het is waarschijnlijk bluf, maar Dankbaar juicht dit alleen maar toe omdat Hama niet kan ontkennen dat zijn verklaring door Mustafa vervalst is.

https://rechtiskrom.wordpress.com/2021/11/08/wat-is-hier-aan-de-hand/

Ad 18) Gurwara is inderdaad de enige van de vier “verklaarders” die Dankbaar wel benaderd heeft. Dat ontkent Dankbaar ook niet. Waar het om gaat is dat ook zijn verklaring op tal van punten in strijd met de waarheid is. Omdat Gurwara dit kennelijk niet vrijwillig wil toegeven, is het van belang dat ook hij als getuige wordt gehoord.

In het door Moszkowicz aangehaalde citaat uit het vonnis wordt gesteld dat Dankbaar niet heeft betwist dat hij G. S. Gurwara heeft benaderd. “Een zakelijk relatie van Mustafa”. Van belang is echter dat Dankbaar nooit heeft geweten dat Gurwara een zakelijke relatie van Mustafa zou zijn, laat staan dat Gurwara een lening aan Mustafa zou hebben verstrekt. Dankbaar heeft hem benaderd omdat hij had gezien dat Gurwara een vriend van Mustafa was op facebook. Het telefonisch contact met Gurwara verliep overigens zeer vriendelijk en niet vervelend of lastig zoals in de verklaring van (beweerdelijk) Gurwara wordt gesteld. Waar het om gaat, is dat ook de verklaring van Gurwara vals is. Het contact tussen Dankbaar en Guwara was éénmalig in 2014. Het is dan onbestaanbaar dat Gurwara in 2016 een lening verstrekt aan Mustafa die hij dan in 2017 weer opeist naar aanleiding van het contact met Dankbaar in 2014. Deze verklaring is dus ook verzonnen en vals. Voorts blijkt dat de rechter wel degelijk heeft meegewogen dat Dankbaar een relatie van Mustafa heeft benaderd. Anders zou de rechter dit niet noemen.

Vervolgens wordt gezegd dat onvoldoende uit het dossier naar voren komt dat Dankbaar ook de overige relaties heeft benaderd. Met andere woorden, de rechter houdt dan al voor mogelijk dat Mustafa daarover liegt. En dat is nu wel gebleken nu de overige relaties hebben erkend dat zij nooit door Dankbaar zijn benaderd en Mustafa zelf heeft bekend dat hij de verklaringen van deze relaties zelf heeft verzonnen. Dankbaar meent dat iemand die zulke strafbare feiten pleegt en een rechter voorliegt, daarmee niet mag wegkomen. Nog minder mag hij claims doen gelden op basis van een (voorlopig) vonnis dat deze rechter, zoals nu blijkt op basis van bedrog van Mustafa, heeft gewezen.

Ad 19) De olifant in de kamer die mr. Moszkowicz in zijn CvA vermijdt is de nieuwe verklaring van Mustafa zelf. Een verklaring waarin Mustafa zelf toegeeft dat hij verklaringen heeft vervalst, en daarmee de motivering voor het sepot van het OM onderuit haalt, is natuurlijk een novum van de bovenste plank. Een sterker novum is niet denkbaar. Dat deze verklaring van Mustafa geen nieuwe informatie zou bevatten (zoals hij in de CvA van 28 maart 2022 stelt) is een belediging van de intelligentie van elke lezer. Wat Moszkowicz probeert te doen is het sepot van het OM te doen prevaleren boven de verklaring van zijn eigen cliënt, waarin in feite ook het sepot wordt gelogenstraft. Overigens zij opgemerkt dat Moszkowicz ook nu de verklaring van Mustafa op geen enkele wijze ontkracht, ontkent of de echtheid ervan betwist. Hij zegt alleen dat deze wordt overvleugeld door het OM. In feite zegt hij: “Mijn cliënt Mustafa liegt, het OM spreekt de waarheid!” Dankbaar heeft in de dagvaarding reeds uitputtend aangevoerd dat er sprake is van een nieuw feitencomplex dat in feite een schoolvoorbeeld voor herroeping is. Ook dit is onder punt 28 van de dagvaarding reeds betoogd.

Ad 20) De redenering dat het vonnis niet mede tot stand is gekomen op basis van de valse getuigenverklaringen, wordt door Dankbaar met kracht betwist. Bovendien wordt dit uitgebreid toegelicht in punt 29 van de dagvaarding. Mocht het zo zijn dat de rechter ook zou menen dat de valse verklaringen geen rol zouden hebben gespeeld in de uitspraak, dan nog is het van belang dat de valsheid van die verklaringen in rechte wordt bewezen. Het gaat immers om een ernstig strafbaar dat de wetgever strafbaar stelt met maximaal 9 jaren gevangenisstraf of een boete van de vijfde categorie. Het kan niet zo zijn dat een civiel vonnis met voorlopige voorzieningen  kan worden gehandhaafd als vast komt te staan dat er in de procedure valse verklaringen zijn ingebracht. De vraag of die valse verklaringen bijgedragen hebben tot de uitspraak is niet eens relevant. De rechter mag zulke strafbare feiten niet met de mantel der liefde bedekken of met toegeknepen oog gedogen.

Daar komt bij dat Dankbaar niet is vervolgd  voor de strafrechtelijke aangifte van Mustafa. Dit is pas na de uitspraak bekend geworden. Kennelijk werd door het OM geen wettig overtuigend bewijs gezien voor de door Mustafa aangewreven feiten, waar de voorzieningenrechter dat (kennelijk) wel zag. De vraag is hoe de rechter deze nieuwe informatie beziet. Hoe kan een voorlopige voorziening nog in stand worden gehouden als het OM geen wettig en overtuigend bewijs ziet?

De voorzieningenrechter zegt in zijn vonnis ook helemaal niet “expliciet”, zoals Moszkowicz beweert, dat de verklaringen niet ten grondslag aan het vonnis liggen. De rechter stelt slechts dat onvoldoende uit het dossier naar voren komt dat Dankbaar ook de overige relaties heeft benaderd. Het feit dat de rechter wel benoemt dat Dankbaar niet betwist dat hij getuige Gurwara heeft benaderd, impliceert ook al dat de verklaringen wel degelijk een rol hebben gespeeld.  Los daarvan meent Dankbaar dat de rechter niet in het midden had mogen laten of Dankbaar ook de overige drie relaties had benaderd. De rechter wist dat Dankbaar ontkent die overige drie relaties te hebben benaderd en hij had moeten willen vaststellen wat de waarheid is. Want als Dankbaar daarin gelijk heeft, was toen al bewezen geweest dat Mustafa valse verklaringen heeft ingebracht. Een dergelijk ernstig (strafbaar) bedrog mag volgens Dankbaar niet zonder consequenties blijven en had al helemaal niet genegeerd mogen worden. Let wel, Dankbaar heeft pas na de uitspraak definitief kunnen bewijzen dat de verklaringen inderdaad vals zijn. Daarbij is hij bepaald niet geholpen door het OM en de politie. Integendeel. Daarmee komen ook de overwegingen onder 4.2 van het vonnis op losse schroeven te staan. Daarin wordt gesteld dat niet is gebleken dat de dagvaarding vol met leugens en onjuistheden staat. Dankbaar houdt dat nog steeds vol en kan nu bewijzen dat in elk geval de vier verklaringen vals zijn.

Ad 21) De vier (volgens Dankbaar vervalste) verklaringen die Mustafa heeft ingebracht zijn inderdaad geen novum. Die waren tijdens de procedure immers al bekend. Wat echter niet bekend was is dat Hamarashid en Hama inmiddels aan Dankbaar hebben verklaard dat die verklaringen inderdaad vals zijn, althans niet door hen zijn opgesteld en ook niet door hen zijn ondertekend. Tevens hebben zij aan Dankbaar verklaard dat zij ook niet achter de inhoud staan, zoals wél door het OM in het sepot wordt beweerd. Ook de geluidsopname van 15 november 2022, waarin Hamarashid dit bevestigt, is wel degelijk en ontegenzeggelijk een novum. Sterker nog, hij zegt daarin dat hij dit alles ook aan de politie heeft verteld, dat het niet zijn verklaring is en niet zijn handtekening is. In feite zegt hij hier dus dat de bewering van het OM in het sepot niet waar is. Wat Moszkowizc hier probeert is verwarring zaaien door te suggereren dat Dankbaar de vier oorspronkelijke verklaringen als het novum bedoelt. Nee, de verklaringen van de getuigen dat de hen toegedichte verklaringen vals zijn, dát is het novum! En de recente verklaring van Mustafa waarin bij dat zélf bekent, is natuurlijk nog meer een novum.

Dat de recente verklaring van Mustafa geen “sprankje bewijs” is, dat kan Moszkowicz natuurlijk proberen, maar de vraag is hoe de rechter dat ziet. Het probleem voor gedaagden is dat zij zelf het harde bewijs voor de valsheid in geschrifte hebben geleverd.

Schermen met een nu bewezen leugenachtige sepotmotivering van het OM, heeft natuurlijk weinig zin. Deze wordt teniet gedaan door de bekentenis van Mustafa en de getuigenis van Hamarashid. Deze laatste zegt immers ook dat wat het OM stelt in het sepot, hij nooit heeft gezegd. Hij stelt dat hij aan de politie heeft verteld dat de verklaring niet door hem is opgesteld noch getekend. En tevens dat de inhoud niet klopt, hij er niet van op de hoogte was, laat staan dat dat hij achter de inhoud staat. Dat staat dus lijnrecht tegenover de bewering van het OM in het sepot.

Tekenend is ook dat het OM de proces verbalen van de getuigenverhoren niet aan Dankbaar wil verstrekken. Met andere woorden, het bewijs voor de stelling van het OM  wordt achtergehouden, vrijwel zeker omdat dat bewijs er niet is. De vraag of de getuigen “hun” verklaringen hebben getekend wordt niet beantwoord. Behalve door de getuigen zelf, die onomwonden aan Dankbaar hebben bevestigd dat het niet hun handtekening is. Vervalste handtekeningen zijn uiteraard valsheid in geschrifte in optima forma. De aangiftes die Dankbaar tegen het OM en Moszkowicz en Hoogendoorn heeft gedaan, worden niet behandeld door het OM, reden waarom  Dankbaar een artikel 12 klacht is gestart bij het gerechtshof Amsterdam.

Ad 22) Hoe Moszkowicz durft te stellen dat de bekennende verklaring van Mustafa waarin hij onomwonden toegeeft valsheid in geschrifte te hebben gepleegd, geen nieuwe informatie bevat, is te zot voor woorden. Zijn eigen cliënt bekent hier het strafbare feit, maar dat is niks nieuws? Wellicht is het voor Moszkowicz zelf geen nieuws, omdat hij van het begin af aan wist dat de verklaringen vals zijn, en volgens Dankbaar Mustafa daar zelf toe heeft aangezet, maar voor de buitenwereld is het uiteraard alarmerend nieuws.

Vervolgens probeert Moszkowicz de verklaring te bagatelliseren door te stellen dat uit de sepotbeslissing van 16 mei 2019 “blijkt” dat er geen sprake is van valsheid in geschriften. Moszkowicz wil er kennelijk aan voorbijgaan dat zijn cliënt in zijn verklaring in feite ook stelt dat het OM Dankbaar’s aangifte met een onware (gelogen) motivering heeft geseponeerd. In de wereld van Moszkowicz is het woord van het OM meer waard dan het woord van zijn eigen cliënt? Het valt nog mee dat hij de authenticiteit van Mustafa’s verklaring niet betwist.  Een verklaring waarin Mustafa zelf toegeeft dat hij verklaringen heeft vervalst, en daarmee de motivering voor het sepot van het OM onderuit haalt, is natuurlijk een novum van de bovenste plank. Een sterker novum is niet denkbaar. Dat deze verklaring van Mustafa geen nieuwe informatie zou bevatten is een belediging van de intelligentie van elke lezer. Wat de heer Moszkowicz probeert te doen is het sepot van het OM te prevaleren boven de verklaring van zijn eigen cliënt, waarin in feite ook het sepot wordt gelogenstraft . Overigens zij opgemerkt dat Moszkowicz ook nu de verklaring van Mustafa op geen enkele wijze ontkracht, ontkent of de echtheid ervan betwist.

Ad 23) Ook hier slaat Moszkowicz de plank volledig mis. Weliswaar zegt Hamarashid dat hij het allemaal aan de politie heeft verteld, maar wat heeft hij aan de politie verteld? In de dikgedrukte passages bevestigt hij inderdaad dat hij aan de politie heeft verteld dat zijn verklaring vals is, dat hij Dankbaar niet kende en dat de handtekening onder de verklaring ook niet de zijne is. Met andere woorden, Hamarashid stelt in feite: Alles wat het OM anders beweert, is gelogen! En het OM beweert inderdaad anders! Het OM beweert dit: “Ten aanzien van de valsheid in geschrifte is uit onderzoek gebleken dat, zoals u stelt in uw aangifte, de verklaringen niet op schrift zijn gesteld door de getuigen zelf. Wel waren zij op de hoogte van de inhoud van de verklaringen en stonden zij achter de inhoud daarvan. Dat maakt dat er geen sprake is van valsheid in geschrifte.”

Uit het onderzoek van Dankbaar zelf blijkt dus nu iets heel anders. Onder meer dat het OM hier meineed heeft gepleegd in een ambtelijk stuk onder belofte, wat een sepot toch echt is. Moszkowicz zal het best vervelend vinden dat Dankbaar niet is gestopt met Hamarashid te “stalken”. Het heeft uiteindelijk wel opgeleverd dat Dankbaar deze evidente nova heeft verkregen. Betere nova voor het bedrog van Mustafa (en zijn advocaten) zijn er niet.

Ad 24) Welke verklaring van Hamarashid is niet te karakteriseren als bedrog? Een verklaring waarin Hamarashid zélf zegt dat Mustafa hem heeft bedrogen met een valse verklaring waar hij niets van wist, is niet te karakteriseren als bedrog van Mustafa? De vraag is retorisch.

Ad 25) Voor een nieuw bewijs van bedrog en/of achtergehouden bewijs in een procedure, moet volgens artikel 383, lid 1, Rv binnen 3 maanden een dagvaarding voor een herroepingsprocedure worden uitgebracht. Dankbaar heeft dit ruimschoots binnen de termijn gedaan. Dat de verklaring van Mustafa geen nieuws bevat is een stelling waarvan Dankbaar meent dat de rechter dat heel anders zal zien. De verklaring is pas op 16 december 2021 in bezit van Dankbaar gekomen. De geluidsopname van Hamarashid is pas op 7 januari 2022 in het bezit van Dankbaar gekomen. Dankbaar heeft op basis van het nieuwe bewijs tijdig binnen de vereiste termijn van drie maanden gedagvaard.

Ad 26)  De “hobbels” van art, 382 en 383 rv. zijn genomen.  Het vonnis is tot stand gekomen uitgaande van de veronderstelling dat Mustafa de waarheid sprak in de procedure, inclusief zijn antwoorden onder ede. Uit de nieuwe bewijzen blijkt dat deze veronderstelling onterecht is geweest. Uit de nieuwe bewijzen komt immers ondubbelzinnig naar voren dat Mustafa valsheid in geschrifte heeft gepleegd, nota bene tot het vervalsen van handtekeningen.  Dat is ook nog identiteitsfraude.  De ernst van zulke strafbare feiten wordt door de wet niet gering geschat, getuige de strafmaat die de wetgever daarvoor hanteert (max. 9 jaren gevangenisstraf of boete van de 5^e categorie). Een discussie of andere delen van het vonnis al of niet op een juiste grondslag zijn gebaseerd, wordt daarmee overbodig. Een vonnis dat is gewezen na een procedure waarin ernstig bedrog is gepleegd, kan geen stand houden, punt.  Nogmaals, elke discussie over de grondslagen van de toewijzingen, is volgens Dankbaar betekenisloos in een procedure waarin vaststaat dat zijn wederpartij bedrog heeft gepleegd en de rechter heeft voorgelogen. Met andere woorden een procedure waarin de wederpartij direct onontvankelijk had moeten worden verklaard.

In het licht van deze redeneringen van Moszkowicz moet ook niet vergeten worden dat Mustafa nooit de bodemprocedure is gestart, waar ook de rechter op anticipeerde. De term voorschot op schadevergoeding betekent dat ook de rechter had verwacht dat Mustafa in die bodemprocedure een aanzienlijk groter bedrag zou gaan eisen. Zijn beweerde materiële schade van € 66.714,– wordt immers vooral becijferd op basis van de vier vervalste getuigenverklaringen, althans op de beweerde intrekking van leningen door de beweerde financiers. Dat Mustafa geen bodemprocedure tegen Dankbaar is gestart, is tekenend en ongetwijfeld te wijten aan het feit dat Mustafa weet dat hij door het ijs is gezakt met zijn valse claims.

Artikel 382: Een vonnis dat in kracht van gewijsde is gegaan, kan op vordering van een partij worden herroepen indien: a. het berust op bedrog door de wederpartij in het geding gepleegd, b. het berust op stukken, waarvan de valsheid na het vonnis is erkend of bij gewijsde is vastgesteld, of c. de partij na het vonnis stukken van beslissende aard in handen heeft gekregen die door toedoen van de wederpartij waren achtergehouden.

Van de gronden voor herroeping is in deze procedure evident sprake. Hoe er sprake zou zijn van een ondeugdelijke vordering, wordt door Moszkowicz op geen enkele wijze onderbouwd.

Ad 27)  Zie Ad 26. Dankbaar blijft bovendien bestrijden dat hij Mustafa lichtvaardig publiekelijk beschuldigt van betrokkenheid bij en daderkennis over de moord op Marianne Vaatstra.  Dit alles kan Dankbaar doorwrocht onderbouwen. Kennis over de moord wordt nota bene door Mustafa zelf toegegeven (zie punt 15 en 16 van de dagvaarding). Ook heeft Mustafa aan derden verteld dat hij een andere toedracht van de moord kent (zie punt 2 van de dagvaarding). In dit verband benadrukt Dankbaar nogmaals dat Mustafa en zijn advocaten niets meer hebben ondernomen tegen de “lichtvaardige, publieke beschuldigingen” van Dankbaar.  Er is geen bezwaar gemaakt tegen het sepot van Mustafa’s aangifte, noch is er door Mustafa een bodemprocedure aangespannen. De reden waarom Mustafa de beschuldigingen van Dankbaar nu kennelijk gedoogt, is voor Dankbaar niet moeilijk te raden. Mustafa weet heel goed dat het vonnis op basis van bedrog tot stand is gekomen. Hij heeft dat bedrog nu nota bene zelf toegegeven.

Da de advocaten van Mustafa ook een bodemprocedure willen vermijden, verbaast Dankbaar inmiddels niet meer. Hij wil immers ook uitgezocht hebben in hoeverre deze advocaten Mustafa hebben aangezet tot de valsheid in geschrifte. Dat Mustafa dit geheel op eigen houtje heeft gedaan is voor Dankbaar ondenkbaar.

Ad 28)  Dankbaar handhaaft zijn stelling dat elke discussie over de juistheid van andere grondslagen voor het vonnis, dan wel overige overwegingen in het vonnis, overbodig is geworden nu dat vonnis vernietigd dient te worden op basis van het nu erkende feit dat de rechter door Mustafa bedrogen is.

Ad 29) Het ontgaat Dankbaar wat het belang van deze opmerking voor Moszkowicz is. Dankbaar heeft deze brief van Mustafa aan de rechter als productie 7 overlegd, juist om aan te tonen dat Mustafa in die brief nog schreef bereid te zijn om gehoord te worden over de kwestie en bovendien afsluit met de opmerking dat hij wil vertellen wat hij “weet en heeft gezien”. Dat Mustafa en zijn advocaten dat inmiddels niet meer willen vindt Dankbaar hoogst opmerkelijk en tegenstrijdig.

Ad 30) Los van het feit dat Dankbaar het met deze overweging onder 5.5 in het vonnis van 18 november 2019 niet eens is (hij meent nog steeds dat 3 weken meer dan genoeg was om de rectificatie geplaatst te houden), geldt ook hier dat het een overweging was op basis van een vonnis dat buiten werking gesteld dient te worden omdat nu is gebleken dat het op basis van bedrog van Mustafa tot stand is gekomen.

Ad 31) Men kan dit omdraaien: De “omgeving” van Mustafa richtte zich op Dankbaar onder meer door vervalste verklaringen van getuigen die Dankbaar niet eens kende. De waarheid is uiteraard dat Mustafa zich tot Dankbaar heeft gericht door uit naam van zijn kennissen valse verklaringen te verzinnen. Het is ook niet waar dat Dankbaar bij Mustafa geen gehoor vindt. Mustafa heeft lange tijd tegen Dankbaar gezegd dat hij best wil verklaren voor de rechter als Dankbaar hem daartoe daagt (Dankbaar kan dit bewijzen aan de hand van opgenomen telefoongesprekken). Maar vervolgens heeft Mustafa zich steeds tegen zo’n getuigenverhoor verzet.

Ad 32) Het is merkwaardig dat Moszkowicz hier een artikel van Dankbaar aanhaalt van 14 augustus 2016. Als Mustafa daar toen al zo’n aanstoot aannam, waarom deed hij dan pas exact een jaar later, op 14 augustus 2017, aangifte tegen Dankbaar? Een aangifte die uiteindelijk op 16 mei 2019 (bijna 3 jaar later) werd geseponeerd. Overigens dient een aangifte van smaadschrift binnen 3 maanden na constatering gedaan te worden, dus wat dat betreft was Mustafa rijkelijk te laat.

Verder is het opmerkelijk dat zijn omgeving, inclusief zijn vrouw, zich van Mustafa zou hebben afgekeerd, zoals hij beweert, als gevolg van de publicaties van Dankbaar. Als de beweringen van Dankbaar geen hout snijden en Mustafa slechts een slachtoffer is van lichtvaardige ongefundeerde smaad, dan zijn dat niet bepaald de beste vrienden die zich dan van je afkeren en zelfs hun leningen terugtrekken. Inmiddels is nu duidelijk dat ook deze uitspraken van Mustafa leugens zijn.  Nu is gebleken hoe ver Mustafa kan gaan, althans zijn hand niet omdraait voor strafbare feiten en onrechtmatig daden.

Ad 33) De vraag is welk belang Dankbaar erbij zou hebben om via een “treitercampagne” onware verklaringen van Mustafa af te dwingen. Evenzeer is de vraag waarom Dankbaar getuigen zou willen horen als die getuigen toch alleen maar zouden bevestigen dat Dankbaar spoken ziet en onwaarheden vertelt. Nog meer is de vraag waarom ook de advocaten van Mustafa zich structureel tegen die getuigenverhoren hebben verzet, als zij juist de “obsessieve onzin” van Dankbaar  kunnen bewijzen middels die getuigenverhoren.  Overigens hebben de “hinderlijke contactpogingen” er uiteindelijk toe geleid dat getuigen en Mustafa zelf nu hebben erkend dat er valsheid in geschrifte tegen Dankbaar is gepleegd. Dankbaar kan zich heel goed voorstellen dat Moszkowicz dat hinderlijk vindt.

Ad 34) Hoe getuigen, die zullen bevestigen dat er (onder meer) valsheid in geschrifte tegen Dankbaar is gepleegd, niet ter zake dienend zouden zijn, kan Dankbaar slechts als “wishfull thinking” van Moszkowicz zien.

Ad 35) Het feit dat Dankbaar heeft erkend dat hij getuige Gurwara heeft benaderd, is ten eerste geen strafbaar of verwijtbaar feit, ten tweede betekent dat niet dat de verklaring van Gurwara niet ook vals is. Dankbaar stelt dat ook deze verklaring in strijd met de waarheid is. Het horen van Gurwara is daarom ook zeer relevant.  Zie ook Ad 24.

Ad 36) Wat Mustafa meent, kan hij dan bij uitstek aan de rechter in deze procedure uitleggen, onderbouwen en bewijzen. Tot nu toe ontbreekt die onderbouwing volledig. Belangrijker blijft echter dat hij aan de rechter mag uitleggen hoe hij geen bedrog in de procedure heeft gepleegd, nu hij dat zelf heeft toegegeven. Dat is nogmaals waar het in deze procedure om gaat.

Ad 37 en 38)  De advocaat van Dankbaar stelt zich op het standpunt dat Dankbaar volledig in zijn recht staat om deze herroepingsprocedure te entameren. Zij meent dat Dankbaar een zeer sterke zaak heeft. Derhalve piekert de advocaat er niet over om de griffierechten voor wederpartij te voldoen, laat staan vrijwillig. Wat de advocaat zou sieren, daar heeft zij niet het advies van Moszkowicz voor nodig.

Om de dagvaarding een “schotschrift” te noemen is voor rekening van Moskowicz, maar wordt wel als een belediging ervaren. Het betaamt een advocaat niet om zich laatdunkend uit te laten over de stukken van collega’s. Of en in hoeverre Dankbaar betrokken is geweest bij het opstellen van de dagvaarding is ook volstrekt irrelevant, niet ter zake doende. Wat relevant is dat een advocaat achter de tekst staat en onder diens verantwoordelijkheid is uitgebracht. Overigens zij opgemerkt dat de advocaat een nieuwe advocaat voor Dankbaar is, die binnenkomt in een langzamerhand langdurige, uitgebreide strijd tussen Moszkowizc en Dankbaar. Alle infomatie die Dankbaar aanreikt, wordt met het oog op tijds- en kostenbesparing, zowel voor de advocaat als Dankbaar, dan ook gewaardeerd. Dat betekent ook dat de advocaat zich niet hoeft te schamen om tekstdelen van Dankbaar over te nemen, zolang zij zich daarin kan vinden.

Om deze procedure een 36e herhalingsoefening te noemen, valt in dezelfde categorie van subjectieve stemmingmakerij, maar negeert bovendien dat het leeuwendeel van de procedures niet door Dankbaar zijn gestart maar door zijn wederpartijen. Door de bank genomen heeft Dankbaar zich slechts verdedigd in de processen die tegen hem zijn aangespannen. Zo geldt dat bijvoorbeeld ook voor de aangifte van Mustafa en het te herroepen kort geding. De suggestie dat het Dankbaar is die de meerderheid van de procedures heeft gestart, is daarmee een onjuiste voorstelling van zaken. Het gaat in deze procedure allerminst om een “herhaling”, maar om nieuwe, harde bewijzen dat gedaagden zich hebben schuldig gemaakt aan onrechtmatige daden jegens Dankbaar.

Ad 39) Dat Dankbaar geen verhaal meer biedt is hoofdzakelijk aan Moszkowicz te danken. Hij is er immers in andere procedures al in geslaagd om Dankbaar zo’n 800.000 euro aan dwangsommen,   proces- en advocaatkosten af te nemen. Dat Moszkowicz niet te stuiten is om Dankbaar financiëel en qua goede naam te vernietigen, blijkt ook weer uit deze procedure. Zelfs het laatste restje dat Dankbaar van zijn overleden moeder heeft gekregen, moet nog afgepakt worden!

Ad 40-45) Over de gesloten depotovereenkomst kan Dankbaar kort zijn: Hij voelt zich niet geroepen om Mustafa of zijn advocaten nog op enige manier ter wille te zijn, nu hij kan bewijzen dat Mustafa ernstige strafbare feiten heeft gepleegd in de procedure met als gevolg waarvan een vonnis gewezen dat op basis van zijn bedrog tot stand is gekomen. Claims voor dwangsommen die Mustafa op basis van dit vonnis nog doet gelden acht Dankbaar onrechtmatig. Deze claims zijn niet meer te handhaven wanneer het vonnis wordt herroepen, iets waar Dankbaar het volste vertrouwen in heeft.

Bewijsaanbod

Dankbaar zal graag gebruik maken van het bewijsaanbod zijdens Mustafa c.s. dat er geen strafbare feiten/onrechtmatige daden jegens Dankbaar in deze procedure zijn gepleegd. Dankbaar zal graag het bewijsaanbod leveren voor het tegenovergestelde. Wat Dankbaar betreft is het daarom met het oog op de waarheidsvinding van belang dat de zaak ter zitting wordt behandeld zodat ook de gevraagde getuigen kunnen worden gehoord.

MET CONCLUSIE

Dat het uw rechtbank moge behagen om de eisen van gedaagden als ongegrond te verwerpen en recht te doen aan de vorderingen van eiser, met veroordeling van gedaagden in de proceskosten.

Advocaat