Wraking in artikel 12 procedure

Edelachtbare voorzitter,

Na het verloop van de zitting van 17 juni jongstleden, heb ik alles overwegende helaas moeten besluiten om u te wraken. Mijn verzoek richt zich alleen tot u als voorzitter, mw. mr. E. van Die, niet tot de andere twee raadsheren van uw beklagkamer. mrs. mw. V.M.A. Sinnige en H. Sytema. Dit omdat zij nauwelijks het woord voerden en geen dingen hebben gezegd die op vooringenomenheid of partijdigheid wezen. Hieronder zet ik mijn wrakingsgronden uiteen. Over de gehele linie heb ik niet de indruk gekregen dat ik met een objectieve onpartijdige rechter te maken heb. Integendeel, u gaf mij de indruk op de hand van het Openbaar Ministerie te zijn. De twee belangrijkste redenen daarvoor zijn de volgende:

1) U liet mij niet reageren op het slotwoord van de advocaat-generaal. Daarmee gaf u het OM letterlijk het laatste woord, ook al bevatte dat woord tal van leugens, die ik dus niet meer van u mocht duiden. U meende dat ik mijn zegje al genoeg had gedaan. Het feit dat ik niet meer mocht reageren op de onwaarheden van mijn wederpartij, acht ik in strijd met een goede procesorde en mijn recht op een eerlijk proces.

2) U besloot aan het einde van de zitting het onderzoek te sluiten en zo spoedig mogelijk uitspraak te doen, zo deelde u althans mede. Naar ik begrijp betekent sluiting van het onderzoek dat partijen niet meer op elkaars standpunten kunnen reageren en geen standpunten meer kunnen worden ingebracht. Dit is voor mij volstrekt onacceptabel om meerdere redenen. Allereerst ontving ik het ambtsbericht van de advocaat-generaal d.d. 14 juni 2022 pas op 16 juni, slechts een dag voor de zitting. Dit betekent dat ik niet genoeg tijd heb gekregen om mijn verweer daarop voor te bereiden.

Belangrijker is echter nog dat tijdens de zitting bleek dat een eerder ambtsbericht van de hoofdofficier van justitie d.d. 30 maart  2022 niet was ontvangen, zowel door mij niet als door u niet. Na een korte schorsing kon u dat erkennen. Desgevraagd zegde de advocaat-generaal toe het stuk alsnog toe te zenden. Dat betekent dus dat u het onderzoek heeft gesloten op basis van een incompleet dossier, waarin een cruciaal stuk ontbreekt. Dit is niet alleen in strijd met een goede procesorde, maar suggereert ook dat het ontbrekende stuk uw oordeel niet meer zal beïnvloeden, en erger nog: Ik daar ook niet meer op kan reageren. Dat wijst voor mij ook al op een zekere vooringenomenheid.  

Inmiddels heb ik het stuk wel ontvangen en dan blijkt dat er ook in dit stuk weer tal van onwaarheden staan. Het is dus zeer belangrijk dat ik daarop kan reageren, maar dat mag dus niet meer van u. In beide ambtsberichten staat dat ik in mijn huidige klacht geen nieuwe omstandigheden heb aangedragen ten opzichte van mijn vorige klacht. Dat is natuurlijk onzin. Men wil er kennelijk blind voor zijn dat een verklaring van Faek Mustafa waarin deze zelf de valsheid in geschrifte toegeeft, een zeer nieuwe en alleszeggende omstandigheid is. Deze verklaring bestond tijdens mijn vorige klacht nog niet. Een bekentenis van de verdachte zelf is dan kennelijk nog geen aanleiding om mijn aangifte in behandeling te nemen.

De verklaring betekent ook dat OM mijn aangifte tegen Mustafa met een leugen heeft geseponeerd.  Dat is een strafbaar feit dat door de advocaat-generaal kennelijk niet gezien wil worden, waarschijnlijk omdat het een collega van hem betreft. Hij zei zoiets als “Met een sepot kun je het eens of oneens zijn, maar dan ga je geen aangifte tegen de officier doen.” Het gaat er niet om of ik het eens of oneens ben met het sepot, het gaat erom dat de officier het sepot met een leugen motiveert. Dat is een strafbaar feit (meineed en breuk van ambtsbelofte). Dat het OM vervolgens de politie verbiedt om mijn aangifte tegen de officier en hoofdofficier op te nemen is schandalige klasse-justitie en misbruik van macht. Als het OM weigert om een strafbaar feit te erkennen terwijl de dader dat zelf erkent, is dat willekeur in optima forma. Dan kan ik niet anders dan dit aan de rechter voor te leggen, maar dan wil ik wel de indruk krijgen dat die rechter de zaak met neutrale onpartijdige ogen bekijkt. Die indruk heb ik bij u allerminst.  

Verder is het bijzonder ergerlijk dat de advocaat-generaal van u onweersproken mag blijven refereren aan de afwijzing van mijn vorige artikel 12 klacht, maar dan niet vermeldt dat ook in die procedure de goede procesorde is geschonden door mij niet in kennis te stellen van het verweer van het OM. Mijn klacht daarover werd nota bene gegrond verklaard door uw president mr. H.J. van der Meer, maar aan de uitspraak kon niet meer getornd worden. Daar komt bij dat ook deze klacht met totale drogredeneringen werd afgewezen, waar ik dan niks meer aan kon doen omdat er tegen een artikel 12 uitspraak geen rechtsmiddel meer openstaat. Er werd in die uitspraak het volgende gezegd:  

“Klager wenst, zo begrijpt het hof, zelf strafrechtelijk vervolgd te worden om daarmee het optreden van het justitieel apparaat in algemene zin en in het bijzonder met betrekking tot de afhandeling van een moordzaak aan de orde te stellen. Dat is geen persoonlijk, maar een algemeen belang. Dat betekent dat klager niet als rechtstreeks belanghebbende in de zin van artikel 12 Sv. kan worden aangemerkt.”

Dit slaat nergens op. Mijn persoonlijke belang is simpelweg om aan te tonen dat Mustafa een valse aangifte en vervalste verklaringen tegen mij heeft ingediend. Met zeer persoonlijke schade als gevolg. Met een drogreden trokken de collega’s van uw hof hier omheen. Mijn rechtstreekse persoonlijke belang wordt een algemeen belang gemaakt. Mijn vorige klacht is dus op valse gronden niet ontvankelijk verklaard. Overigens is het voor mij nieuw dat iemand niet vervolgd kan worden vanuit een algemeen maatschappelijk belang, maar dat terzijde. Verder staat er:

“Het eerste punt, meineed en valsheid in geschrift, heeft kennelijk betrekking op stukken die in een civiele procedure tussen klager en beklaagde zijn ingebracht. Het uitgangspunt dat is dat partijen zich in een civiele procedure over en weer kunnen uitlaten over elkaars standpunten en de ter onderbouwing daarvan ingebrachte stukken. Uit de door klager bij zijn klaagschrift gevoegde stukken komt naar voren dat hij zijn bezwaren aan de rechter heeft voorgelegd.”

Dat ik mijn “bezwaren” aan een civiele rechter heb voorgelegd, betekent natuurlijk niet dat mijn strafrechtelijke aangifte niet meer door de strafrechter behandeld mag of hoeft te worden. De civiele rechter kan immers niet oordelen over strafbare feiten. Alleen de strafrechter kan daar straffen voor opleggen.  

“Nog afgezien van de omstandigheid dat klagers standpunt onvoldoende onderbouwd is om daaruit de feiten en omstandigheden af te kunnen leiden die nodig zijn om iemand overeenkomstig het bepaalde in artikel 27 Sv als verdachte aan te merken, ziet het hof bij deze stand van zaken geen reden voor strafrechtelijke vervolging. Ook voor klagers aangifte van het doen van valse aangifte geldt, dat deze onvoldoende concrete elementen bevat, noch duidelijke onderbouwing.”

Dit heet ontkenning van de feiten. Ik hoop maar dat de huidige bekennende verklaring van Faek Mustafa, waarin hij zelf het strafbare feit toegeeft, wel gezien mag worden als voldoende concreet en duidelijk onderbouwd? Of verzint men daar ook weer wat op? Het is ook niet aan uw hof om te oordelen of een strafaangifte voldoende is onderbouwd. Dat is in de eerste plaats aan het OM en in de tweede plaats aan de strafrechter van de rechtbank die zich over de zaak moet buigen. Dat is hier niet eens gebeurd, omdat het OM mijn zaken niet wilde voorleggen aan de strafrechter. De strafrechter heeft bij uitstek het mandaat om te onderzoeken of het strafbare feit is gepleegd en of de aangifte voldoende is onderbouwd, bijvoorbeeld door Faek Mustafa en zijn “getuigen” te ondervragen. Maar het hof speculeert hier dus dat daar niets was uitgekomen. Ook dit is weer een indicatie dat het hof Amsterdam kritiekloos de standpunten van het OM overneemt en strafbare feiten van het OM met de mantel der liefde toedekt. Wie kan er nu nog om het strafbare feit heen als dit door de verdachte zelf wordt bekend?    
Voorts blijft het OM refereren aan de contactmaatregel die mij door de hoofdofficier van het parket Noord-Holland zou zijn opgelegd. Dat is diezelfde hoofdofficier mevrouw Preenen tegen wie ik aangifte heb gedaan en die ook mijn overige aangiftes niet in behandeling neemt. Machtsmisbruik ten top. Verder valt het mij op dat HOvJ Preenen zich kennelijk zelf niet in de strijd mengt. Nogal laf. Het is steeds weer een andere (plaatsvervangende) HOvJ of advocaat-generaal. In het ambtsbericht van 30 maart is het niet mevrouw Preenen maar ene mr. R. van Bokhoven (plv). Blijkbaar kan mevrouw Preenen zelf niet de kastanjes uit het vuur halen. Het ambtsbericht van 14 juni wordt ondertekend door advocaat-generaal mr. C. de Ceuninck van Capelle – Willems. Maar op de zitting doet mr. M. Witteveen dan weer het woord. Is dat om te laten zien dat het OM een unaniem gesloten bastion tegen Dankbaar vormt? Eén voor allen, allen voor één? En vooral tegen één? 

Dan zei de advocaat-generaal mr. Witteveen ter zitting ook dat het OM wel klaar is met de heer Dankbaar. Zijn brieven worden onbeantwoord en zelfs zonder te lezen, gearchiveerd? De arrogantie in extremis. Dat hoorde ik voor het eerst, maar ook daarop mocht ik van u niet reageren. U moest eens weten hoe “klaar” ik ben met dit OM! Wel goed om te horen dat ze me daar een enorme lastpak vinden. Zoals ik al uitgelegd heb, is mijn ervaring dat het OM en de rechters één pot nat zijn en elkaar de hand boven het hoofd houden. Alle fouten en strafbaarheden van het OM worden door de rechter afgedekt. In deze procedure is die ervaring niet anders.

Wat hier gebeurt is dat Faek Mustafa ernstige strafbare feiten tegen mij mag plegen met grote schade voor mij als gevolg. Hij komt overal mee weg omdat hij een kennisdrager is van de ware toedracht van de moord op Marianne Vaatstra, die in de doofpot moet blijven. In deze rechtsstaat worden de daders van deze moord beschermd en de klokkenluiders afgemaakt, alles onder toeziend goedkeurend oog van de rechter. Dat vind ik het recht op zijn kop! Ik heb lang gedacht dat rechters bij uitstek weten wat goed of fout is, daar zelfs voor geleerd hebben, maar ik weet inmiddels wel hoe naïef ik daarin ben geweest. Ik dacht lang dat juist een rechter ambtsmisdrijven van het OM zou corrigeren. Ook heb ik pas later ontdekt vele rechters functies bij het OM hebben bekleed. Dit betekent dat zo’n rechter per definitie niet onafhankelijk kan zijn. Hoe zit dat met de scheiding der machten als leden van de uitvoerende macht kunnen overstappen naar de rechtsprekende macht en andersom? Hoezo gescheiden? Dat is vragen om vriendjespolitiek. In de praktijk heeft de rechter doorgaans de neiging om in het voordeel van de Staat en het OM te oordelen. Dat zie ik ook nu weer, nog voordat het oordeel er is. Waar is dat mantra “In Nederland is de rechter onafhankelijk”   eigenlijk op gebaseerd?   

Uw oud collega Jan Wolter Wabeke van het hof Den Haag is een mooi voorbeeld. Hoofofficier van Breda geweest. Die heeft nog nooit een artikel 12 klacht gegrond verklaard en presteert het zelfs om zaken te doen waarin zijn vriend Joris Demmink als verdachte wordt genoemd.   

Tot slot wil ik nog melden dat ik het verloop van deze procedure ook weer uiterst knullig vind. Ik krijg een oproep voor een zitting op 7 april, die dan daags tevoren wordt uitgesteld omdat u nog geen stukken van het OM heeft ontvangen. Ik zou zeggen: Plan dan geen zitting. Uit het proces verbaal van uw raadkamerbehandeling op 7 april blijkt dat u om die reden de zaak voor onbepaalde tijd aanhoudt. Daar was ook iemand van het OM bij, advocaat-generaal mr. S. Mirshahi,  zo lees ik in het PV. Waarom heeft deze AG uw raadkamer niet op de hoogte gebracht van het ambtsbericht van 30 maart 2022, dat er toen al moest zijn? Wist deze AG dat nog niet? Goede vertegenwoordiger van het OM is het dan! Of is het met opzet aan u onthouden? Vervolgens krijg ik op 17 mei een oproep voor een nieuwe zitting op 17 juni. Ik denk dan: Kennelijk zijn de stukken van het OM nu wel binnen, maar ook dat bleek niet geval want het laatste ambtsbericht van het OM dateert van 14 juni en zoals ter zitting bleek was u ook nog niet op de hoogte van het eerdere ambtsbericht van 30 maart. Het wekt allemaal niet bepaald een professionele indruk. Overigens wordt in de begeleidende brief van uw hof bij het ambtsbericht gemeld: “U heeft tot 1 juli om hier schriftelijk op te reageren.” Maar daar haalde u ter zitting dus een streep door met de sluiting van het onderzoek. Nogal tegenstrijdig.

Overigens kreeg ik eerst een oud ambtsbericht toegestuurd van mijn vorige artikel 12 klacht bij uw hof. 

Van: Wim Dankbaar <dank@xs4all.nl>

Verzonden: woensdag 1 juni 2022 9:36

Aan: Administratie straf (Hof Amsterdam) <administratie.straf.hof.amsterdam@rechtspraak.nl>

Onderwerp: Ambtsbericht Openbaar Ministerie

Geachte heer Francis,

Gisteren kreeg ik u uw brief met bijgesloten een ambtsbericht van het OM Noord-Holland (zie bijlage). Het betreft hier echter een  3 jaar oud bericht van september 2019, welke ik ook als bijlage bijsluit. Het was een reactie van het OM op mijn eerdere artikel 12 procedure die niets te maken heeft met mijn huidige artikel 12 klacht. U ziet dit ook aan de verschillende kenmerken K19-0269 versus K22/230030. Ik neem aan dat er sprake van een fout  of verwisseling is. Graag verneem ik of het OM verweer heeft ingediend voor mijn lopende klacht en wanneer ik dat verslag tegemoet kan zien.

Met vriendelijke groet,

W.J. Dankbaar

Van: Administratie straf (Hof Amsterdam) [mailto:administratie.straf.hof.amsterdam@rechtspraak.nl]

Verzonden: woensdag 8 juni 2022 11:29

Aan: Wim Dankbaar

Onderwerp: RE: Ambtsbericht Openbaar Ministerie

Geachte heer W.J. Dankbaar, dit is inderdaad een verslag met een oud kenmerk,  ik zal dit moeten uitzoeken.

Zodra ik meet weet laat ik u dat weten.

Met vriendelijke groet,

R.J. (Rick) Francis

medewerker Verkeerstoren

Straf

http://www.rechtspraak.nl

Al met al heb ik geen vertrouwen meer in een eerlijk proces en dito uitspraak door u. Wel wil ik u in overweging geven om mijn klacht over te dragen aan het gerechtshof Den Haag, zoals het OM al voorstelde. Misschien is dat wel de beste oplossing, want dat een rechter in een wraking berust, heb ik nog niet meegemaakt. Mocht u niet in wraking berusten, dan is er in elk geval een sfeer van irritatie en wantrouwen ontstaan. Onder die omstandigheden kunt u geen uitspraak doen met de vereiste magistrale distantie en neutraliteit.

Als u nu zo graag “onderzoek” wilt doen, waarom vraagt u het OM dan niet waarom ik Faek mag blijven beschuldigen van betrokkenheid bij en kennis over de moord op Marianne Vaatstra? Dat was toch smaad? Waarom word ik niet meer vervolgd? Arme Faek!

Bovendien heeft u ook de bevoegdheid om Faek zelf te vragen of hij vervalste getuigenverklaringen tegen mij heeft ingebracht. Zoals hij zelf al heeft verklaard. Dat kunt u dus eenvoudig vaststellen. Is dat niet wat een rechter doet? Onderzoek en waarheidsvinding?

Met vriendelijke groet,

Willem Jan Dankbaar

The expression “the elephant in the room” (or “the elephant in the living room“) is a metaphorical idiom in English for an important or enormous topic, question, or controversial issue that is obvious or that everyone knows about but no one mentions or wants to discuss because it makes at least some of them uncomfortable and is personally, socially, or politically embarrassing, controversial, inflammatory, or dangerous.^[3][4]

It is based on the idea/thought that something as conspicuous as an elephant can appear to be overlooked in codified social interactions and that the sociology/psychology of repression also operates on the macro scale.