Zoals de meeste lezers weten heb ik uiteindelijk de Raad van Discipline in mijn zaak tegen Moszkowicz en Hoogendoorn gewraakt. Voor de nieuwkomers is het goed om de voorgeschiedenis te lezen van hoe en waarom ik tot die wraking ben gekomen.
Bericht aan Raad van Discipline
Wraking Raad van Discipline
Van: Wim Dankbaar [mailto:dank@xs4all.nl]
Verzonden: woensdag 1 juni 2022 10:07
Aan: ‘griffiearnhemleeuwarden’
Onderwerp: RE: Raad van Discipline; zitting 11 april 2022; stukken t.b.v. de zitting in de zaken 21-473 en 20-474
Geachte griffie,
Omdat ik geen reactie of toezegging heb ontvangen op onderstaand schrijven, zie ik mij helaas genoodzaakt om de huidige samenstelling van uw raad te wraken. De wrakingsgrond is in mijn eerdere schrijven weergegeven. Het komt er op neer dat ik een raad die niet wil zeggen dat ze de strafbare/tuchtrechtelijke feiten van mijn wederpartijen in rechte wil vaststellen, niet meer kan zien als onbevooroordeeld, objectief of onpartijdig. Ik wens een raad die mij minimaal wil toezeggen dat ze het gevraagde onderzoek wil doen. Ik meen dat ik daar recht op heb. Anders kan ik niet anders vermoeden dan dat de raad voornemens is de kern van de zaak te omzeilen ofwel de olifant in de kamer niet wil zien. Ik verzoek u ontvangst van dit bericht te bevestigen.
Met vriendelijke groet,
Willem Jan Dankbaar
Op de wraking ontving ik deze week de volgende reactie van de Raad:
Het komt er dus op neer dat de Raad niet berust in de wraking, maar ook op geen enkele manier motiveert waarom men de gevraagde toezegging niet wil geven. Ik zond daarom de volgende email:
Van: Wim Dankbaar [mailto:dank@xs4all.nl]
Verzonden: dinsdag 7 juni 2022 16:52
Aan: ‘griffieshertogenbosch’
CC: griffiearnhemleeuwarden (griffiearnhemleeuwarden@raadvandiscipline.nl)
Onderwerp: RE: raad van discipline ‘s-Hertogenbosch 22-451/DB/W
Geachte M.C.J.C. van Dort-Leijten,
Naar aanleiding van de reactie van mr. Bierbooms, heb ik één vraag:
Waarom kan de gevraagde toezegging niet gegeven worden?
Hoe kan ik dat anders interpreteren dan onwil? En dus vooringenomenheid en partijdigheid?
Met vriendelijke groet,
Wim Dankbaar
Hierop kwam de volgende reactie:
Geachte heer Dankbaar,
In antwoord op onderstaande e-mail bericht ik u dat de wrakingskamer een beslissing zal nemen over (het verdere verloop van) het wrakingsverzoek.
Op dit moment is het niet mogelijk om aanvullende vragen, opmerkingen of stukken in te dienen.
Met vriendelijke groet,
M.C.J.C. van Dort-Leijten
Griffiemedewerker
Het behoeft geen betoog dat met deze reacties het vermoeden van partijdigheid wordt versterkt. Nog meer door de beslissing van de wrakingskamer:
Hier wordt dus gesteld onder 2.5 dat ik de weigering om een toezegging te geven, niet mag zien als een weigering om het door mij gevraagde onderzoek te doen. Met andere woorden: ‘Misschien wil de Raad uw onderzoek best wel doen!’ Maar waarom wil de Raad dit dan niet toezeggen? Is dat anders uit te leggen dan een weigering om het onderzoek te doen?
Toch is het interessant om te zien wat de uitspraak op 13 juni aanstaande maandag gaat worden. Met name of en hoe men erom heen gaat draaien dat niet is vast te stelllen of Moszkowicz en Hoogendoorn vervalste verklaringen in de procedures tegen mij hebben ingebracht. Een ernstig strafbaar feit en helemaal een tuchtrechtelijk feit! Het probleem voor de Raad is dat dit reeds is vastgesteld onder meer door een verklaring van Faek Mustafa, waarin deze zélf erkent dat hij de verklaringen heeft vervalst.
Het enige wat ik de Raad dus vraag is om deze vervalsing, het strafbare feit, ook IN RECHTE vast te stellen. Ik heb die vaststelling immers nodig om 1) opnieuw aangifte te kunnen doen tegen Moszkowicz en Hoogendoorn en 2) de schade op hen te kunnen verhalen. Dit omdat het OM tot nu toe weigert om mijn strafrechtelijke aangifte te behandelen, ondanks de (nieuwe) bekennende verklaring van Faek Mustafa. Hierover loopt een artikel 12 procedure die in een eerste zitting op 17 juni zal worden behandeld, om 12:05 bij het Hof Amsterdam IJdok 20, Amsterdam.
https://rechtiskrom.wordpress.com/2022/06/04/17-juni-een-belangrijke-zitting/
Het wordt dus zeer interessant om te zien of, en vooral hoe, de Raad deze advocaten zal blijven beschermen. Eigenlijk kan dat niet meer nu ze het bewijs voor de vervalste verklaringen voor hun neus hebben liggen. Hoe men daar nog omheen kan draaien kan ik in feite niet bedenken, maar gezien de weigering om toe zeggen het onderzoek te willen doen, vermoed ik dat de Raad er toch iets op zal verzinnen. Het zal in elk geval een zeer kromme redenering worden.
Voor de ingewijden zal het steeds duidelijker zijn dat het onderliggende schandaal, de waarheid over de de moord op Marianne Vaatstra, niet boven tafel mag komen. Wat ik heb onderschat is dat kennelijk ook de rechterlijk macht dit schandaal onder tafel wil houden. Moszkowicz en Hoogendoorn zijn advocaten die het OM helpen om de zaak in de doofpot te houden en klokkenluiders als Wim te vernietigen, zowel qua reputatie als financieel. Ze kunnen daarom blijkbaar rekenen op bescherming van de (tucht)rechter, die ernstige strafbare feiten van deze advocaten door de vingers wil zien. Maar wie weet worden we maandag toch nog getrakteerd op een verrassende uitspraak. Let wel die uitspraak moet op dit moment al geschreven zijn. Ik heb er een hard hoofd in, maar dan gaan we in hoger beroep bij het Hof van Discipline. Zijn we weer een jaar verder. Of meer. Wie nog denkt dat wij een functionerende rechtsstaat hebben wordt niet geremd door ervaring en/of kennis van zaken.
Vrouwe Justitia versus Wim Dankbaar. Shotgun en doofpot.
Hi Wim
Zoals eerder gezegd heb ook ik partijdige behandeling meegemaakt bij KG rechters, ArrRb en Hof.
Wij hebben 3X gewraakt. Dat werd nogal gemakkelijk afgewezen
Dan in 2007 heeft mijn advocaat klacht ingediend bij het EHRM, Staatsburg..
Daar werd de klacht wel behoorlijk behandeld. Merkwaardig genoeg gaven de vertegenwoordigers v/d Staat der NL direct toe, dat de behandeling veel te lang had geduurd en de Staat wilde settlen; Daar had ik geen zin in en heb dat geweigerd. Het is voor de Staat heel vernietigend als ze veroordeeld worden obv procedures onnodig rekken. Daarop heeft het EHRM dan in Juni 2009 de Staat veroordeeld obv Art 14 en ook obv Art 6.1. Ook moest de Staat zo’n € 30.000 schadevergoeding betalen. Ergo klachtbehandeling, veroordeling, vonnis is gebeurd in minder dan 2 jr. Of jouw case ook zo transparant is, dat kan ik niet beoordelen. Ik had zo’n € 7.000 advocaatkosten, dat was de moeite waard.
NB Het probleem met advocaten is, dat ook als ze van goede wil zijn, dan nog kunnen ze onder druk gezet worden van deken/ rechters en dan moet je niet verbaasd zijn als ze er dan mee willen stoppen. Zie de affaire mr Henriette Nakad, dir zich heel goed vastbeet in de toeslagenaffaire. Dan werd er een anonieme klacht ingediend bij RaadvD, dat ze activistisch (??) optrad….En worden de mensen gedwongen een andere advocaat te zoeken. Het systeem is gewoon goed fout. Wat zei de oud Nat. Ombudsman Alex Brenninkmeiijer ? Er is geen rechtsstaat in NL….
LikeLike
LikeLike
LikeLike
LikeLike