De hele uitzending is gebaseerd op een leugen, namelijk het gestolen-fiets-verhaal van Spencer en Wietze, door onze strot geduwd door het OM, Jan Verkaik, Henk Mous, Cor Reijenga en bovenal hun nieuw geworven vriend Peter R. de Vries. Marianne heeft die nacht nooit op een fiets gezeten, laat staan een gestolene. Nu zou het nog niet zo erg zijn als Peter dat niet weet. Maar hij weet het wel! Hij weet ook dat Faek aan het begin van de avond de ventielen eruit heeft getrokken, en dat Spencer en Wietze door mama Sletering zijn opgehaald in de groene Citroën Saxo van papa Sletering.
Om het helemaal thuis te brengen: Peter, die nooit te beroerd is om getuigen te benaderen, durft niet aan Faek te vragen: Klopt dat nou een beetje, Faek? Wat Wim zegt?
Peter weet ook dat er met het Rabopasje van Marianne is gepind. Na haar dood! Daar is hijzelf de bron voor. Maar hoe dit nu te rijmen is met de “bekentenis” van Jasper, daar horen we ons “geweten van Nederland” niet meer over.
Peter is dus willens en wetens de spreekbuis van de grootste volksverlakkerij ooit. De moeder van Marianne weet dit ook, maar die mag niets meer zeggen. Die gaat volgens Peter kapot aan de “hersenspinsels” van Wim Dankbaar.
Wordt vervolgd met deel 2
Recht is krom 
