Complotdenker of feitenman?

The allies of evil are apathy, ignorance and the wish to not believe.

-Wim Dankbaar

Er zijn nog steeds veel mensen die mij een conspiracy theorist, complotdenker of erger noemen (zoals gestoorde idioot, geestesziek, psychiatrisch patiënt, leugenaar etcetera). Over het algemeen komen deze beledigingen van mensen die anoniem willen blijven, maar er zijn er er ook die dat niet zijn, zoals bijvoorbeeld op twitter V. Rotermundt of Gert Jan Bakker. 

Nee. De veroordelingen, die de rechtbanken u telkens opleggen, zegt mij genoeg.

— V.Rotermundt (@vrotermundt) June 9, 2017

Nu denk ik dat dit niet eens onintelligente of oneerlijke mensen zijn. Deze twee mensen bijvoorbeeld houden zich in het dagelijks leven bezig met het verbeteren van de wereld, of het helpen van mensen die slachtoffer zijn van misstanden. Ik denk eerder dat zij mijn stelling niet kunnen bevatten. Mijn stelling is dat de zaak Marianne Vaatstra niet zomaar een onschuldige dwaling is, maar een bewust en moedwillige bedrog van een deel van Justitie, dat in alle opzichten voldoet aan de definitie van een criminele organisatie. Onder de dekmantel van integriteit, waarheidsvinding, transparantie en open verantwoording. De gemiddelde burger heeft grote moeite om zoiets te accepteren, ook al zijn de bewijzen nog zo hard. Hitler noemde dit het principe van The Big Lie.

Eén van de big lies van Hitler was dat de Joden naar werkkampen gingen. Deze leugen werd geaccepteerd omdat men eenvoudig niet kon en wilde geloven dat zij op industriële wijze vernietigd werden op minder humane wijze dan vee in een slachthuis.

 

Ja ja, Hitler was beslist niet dom. Wel een crimineel, maar niet dom. Criminelen aan de top zijn per definitie niet dom. Zoals LBJ zei: Behind every success there is a crime! Een bijkomend psychologisch effect is dat wanneer men onder ogen ziet dat een overheid een grote leugen vertelt, dit zeer oncomfortabel is voor ons beeld van de wereld en onze  veiligheid. Men wil graag blijven geloven dat de overheid goed voor ons is, zoals een kind wil geloven dat zijn ouders het beste met hem voor hebben, hem geborgenheid en veiligheid geven. Maar ook daar gaat het weleens mis. Bovendien schept het voor een moreel denkend mens een verantwoordelijkheid om er iets aan te doen. Veel mensen houden niet van initiatief of verantwoordelijkheid. We blijven tenslotte evolutionair gevormde volgzame kuddedieren. Daarom is het veiliger de big lie te verdringen en de feiten ervoor te ontkennen. Wat me nog het meest verbaast is dat deze attitude zich uitstrekt tot journalisten en kamerleden. De kracht van dit psychologische effect moge blijken uit de verhalen van die paar Joden die ontsnapten uit het vernietigingskamp Treblinka en terugkeerden naar hun stad om hun lotgenoten in het ghetto te waarschuwen dat ze eenmaal in de trein naar het kamp de dood zouden vinden. Deze overlevenden werden eenvoudig niet geloofd.

In de Vaatstra zaak meen ik het tegenovergestelde van een “complotdenker” te zijn. Ik bedenk of theoriseer helemaal NIETS! Het enige dat ik breng zijn FEITEN. Het is werkelijk een stortvloed aan feiten, maar ik zal me hier beperken tot een viertal (getekende) verklaringen, allen van ex-asielzoekers die verklaren over een heel andere toedracht van deze lustmoord dan de toedracht die onze Justitie ons tot nu toe voorhoudt. Men mag natuurlijk best twijfelen aan het waarheidsgehalte van deze verklaringen, maar dat deze verklaringen zijn gedaan, zijn FEITEN!

Faek Mustafa: 

Op zaterdag 1 mei 1999 ben ik door de politie opgehaald en heb ik op het politiebureau te Buitenpost een verklaring afgelegd inzake de moord op Marianne Imke Vaatstra. Ik wil niet prijsgeven hetgeen ik heb verklaard maar wens wel aan te geven dat ik in ruil voor het vertellen van het adres van mijn vriend Ali Hussein Hassan in Leeuwarden men mij verder met rust zou laten. Men wekte bij mij de indruk dat Ali aldaar gearresteerd zou worden. Vervolgens heb ik Ali nooit meer gezien. 

Ik ben tegen mijn wil in getuige geweest van de moord op Marianne Vaatstra maar wens over de details niet te verklaren. Wel verklaar ik bij deze dat Ali Hussein Hassan Marianne heeft gedood in de caravan van Wolfgang Hebben, bewoner van het AZC Kollum op dat deel dat niet tot het AZC behoorde maar werd bewoond door vaste standplaatshouders uit de periode dat het AZC nog niet bestond. 

Ik verklaar dat ik weet wie een derde persoon heeft gebeld om in de nacht van de moord naar Leeuwarden te brengen. Ik verklaar dat ik er met niemand over heb durven praten maar wel op zondagmiddag twee mei negentienhonderd negenennegentig in de namiddag met een vriend heb besproken wat er in de afgelopen nacht is gebeurd. De identiteit van die vriend heb ik gedeeld met de auteur(s) van het boek ‘Het verboden dagboek van Maaike

Marianne kwam wel vaker in de caravan van Wolfgang Hebben. Zij is die bewuste nacht daarheen gebracht door Ludger Dill in diens auto, een donkergrijze Mercedes stationcar. 

Ik verklaar dat de mij bekende Ali Hussein Hassan, die Marianne heeft gedood, niet de persoon was die door Justitie is gearresteerd in Istanbul in oktober 1999. Deze persoon ken ik niet en heb ik slechts gezien op TV. Ik heb hem nooit in levende lijve gezien.

Merk op dat Faek stelt dat hij dit verhaal reeds op de dag van de moord aan de politie heeft verteld. Indien waar, weet Justitie dus ook vanaf dag 1 dat Marianne door Ali Hassan is vermoord en dat Wolfgang Hebben en Ludger Dill medeplichtig waren.  Laat u dat even bezinken in de wetenschap dat Wolfgang het recent voor elkaar kreeg met hulp van Justitie om mij veroordeeld te krijgen! Hoezo niet corrupt?

Merk op dat Jasper Steringa niet in de verklaring van Faek voorkomt.

Merk op dat Faek ook stelt dat hij weet dat een derde persoon Ali Hassan naar Leeuwarden heeft gebracht. Deze derde persoon is:

Riad Elmakhour:

Van vrijdag op zaterdag 30 april en 1 mei 1999 was ik bij een vriend op bezoek op het AZC te Kollum. Rond 02.30 uur werd mijn vriend gebeld door iemand die wist dat ik bij hem op bezoek was en dat ik nog die nacht terug zou gaan naar Leeuwarden. Eerst werd er gebeld of ik nog aanwezig was en enkele minuten later met het verzoek of ik iemand een lift kon geven naar Leeuwarden. Ik heb daar positief op geantwoord en mij werd gevraagd om via de Lauwersmeerweg langs de Badweg in Kollum te rijden en vervolgens in de richting van Veenklooster. Zo reed ik ook altijd van het AZC terug naar huis. Onderweg zou de lifter zoals ik hierboven bedoel zich wel laten zien zo werd ij gezegd. Ik heb dat vervolgens gedaan en de betreffende persoon meegenomen. Ik kende de man die ik meenam als een bewoner van het AZC en had hem vaker gezien in het bijzijn van andere vrienden van mijn vriend. Ik schrok heel erg toen ik zag dat hij behoorlijk onder het bloed zat en erg overstuur was. Ik schrok nog meer toen hij mij vertelde dat hij iemand vermoord had. Het was en zeer onsamenhangend verhaal maar het werd mij wel duidelijk dat het om een meisje ging. Ik heb hem afgezet aan de Kleine Kerkstraat in Leeuwarden. Hij heeft me onderweg wel verteld dat hij Ali heette. Pas enkele dagen later drong het allemaal tot mij door waar  zijn verhaal mee te maken had. Ik durfde daarmee niet naar de politie omdat ik bang was dat men ook mij zou verdenken. Ook toen ik later werd verzocht om me te melden op het politiebureau heb ik niet gezegd wat er gebeurd was uit angst dat ik er problemen mee zou krijgen. De politie confronteerde mij met een verklaring van mijn vrouw maar ik heb dat toen ontkend. Omdat ik bang was voor sporen heb ik mijn kleren nog diezelfde nacht uitgedaan en bij een vriend op het AZC in Burgum andere kleren aangetrokken. Die kleren zijn, zo heb ik begrepen, later teruggevonden maar gelukkig wezen deze niet naar mij. Ik betreur het dat ik dit niet allemaal eerder hebt verteld maar ik was bang dat ik gearresteerd zou worden.

Rida Hashimi (uiterst rechts op foto)

Bij deze wil ik op verzoek van de heer W.J. Dankbaar een verklaring afleggen over hetgeen ik weet over de moord op Marianne Vaatstra. Destijds was Faek Mustafa een klasgenoot en een zeer goede vriend van mij. Wij waren beiden 15 jaar oud. Faek woonde in het toenmalige AZC te Kollum en ik woonde in Leeuwarden met mijn familie. Wij zaten allebei op de Piter Jelles scholengemeenschap te Kollum. Ik zag Faek bijna elke dag en wij trokken erg veel met elkaar op. Wij waren niet echt voorbeeldige tieners, niet echt lieverdjes, hetgeen erin heeft geresulteerd dat wij beiden tijdelijk van school gestuurd werden eind april 1999.  Andere vrienden en klasgenoten van mij en Faek, waren Faris en Farhad, wij deden veel dingen samen, maar Faek was mijn beste vriend. Vrijwel elk weekend kwam ik bij Faek logeren op het AZC te Kollum. Zo ook het weekend van 1 mei 1999.  Ik ben op zaterdag 1 mei 1999 met de bus naar Faek gegaan, zoals ik dat bijna  elk weekend deed. Tijden herinner ik mij niet precies, maar ik kwam daar eind van de middag aan. Ik merkte meteen dat Faek niet in zijn normale doen was. Het beste kan ik dit omschrijven als stil, teruggetrokken, angstig en gestresst, heel anders dan hij normaal was. Ik voelde meteen dat er iets aan de hand was of dat hij iets ernstigs had meegemaakt.

Ik heb de nacht van 1 op 2 mei 1999 geslapen in de caravan van Faek en zijn vader. Deze laatste was er overigens dat weekend niet, zoals dat vaker het geval was. Ik weet dat de vader van Faek vaak naar  Den Haag was. Hij stond bekend als een man die een leider was geweest in Noord Irak en respect afdwong onder de Koerdische gemeenschap in het AZC. Als er amok was, kon hij de gemoederen bedaren.  De volgende dag, zondag 2 mei, heb ik er bij Faek op aangedrongen te vertellen wat hem dwars zat. Dat hij van slag was over iets, was mij inmiddels zeer duidelijk. Hij heeft mij toen verteld dat hij bij de politie was geweest om gehoord te worden over de moord op Marianne Vaatstra en dat hij daarover een verklaring had afgelegd. Hij vertelde mij dat deze moord was gepleegd door een gemeenschappelijk kennis van ons, Ali Hassan, die ook bewoner was op het AZC. Ik begreep uit zijn verhaal dat hij dit ook aan de politie had verklaard. Hij heeft mij niet verteld dat hij getuige van de moord was geweest, maar wel dat deze in een caravan was gepleegd. Welke caravan dat was heeft hij mij ook niet verteld. Van de heer Dankbaar begrijp ik dat dit de caravan van ene Wolfgang zou moeten zijn geweest maar dat kan ik niet bevestigen of ontkennen. Ik kende deze Wolfgang niet, maar weet wel dat Faek veel meer vrienden en kennissen had dan waar ik weet van had.

Ali Hassan was veel ouder dan Faek en ik kende hem dan ook niet bijzonder goed, maar wist wel hoe hij eruit zag. Daarom kan ik ook met zekerheid zeggen dat dit niet dezelfde man was die in 1999  in Turkije werd gearresteerd. Ik heb van deze man een interview op Youtube gezien. Deze man was lang en slank en had een verzorgd voorkomen. Ik heb hem nooit op het AZC Kollum gezien.  De Ali Hassan die ik kende van het AZC Kollum was korter dan Faek en had een dikker postuur.  Bovendien had hij een baardje en zijn uiterlijk was niet verzorgd, heel anders dan de man die op Youtube staat.

Kort nadat Faek mij dit verteld had, ben ik met de bus teruggegaan naar mijn familie in Leeuwarden. Ik was zelf ook behoorlijk ontdaan over wat Faek mij verteld had. Daarom heb ik sinds die dag besloten om niet meer terug te gaan naar Kollum. Ik heb Faek dan ook nooit meer gezien en hij heeft ook nooit meer contact met mij gezocht. Tot voor kort wist ik niet eens dat Faek in Nederland woont. Mijn school heb ik dat jaar afgemaakt in Leeuwarden. Omdat ik voor een andere zaak kort in jeugddetentie heb gezeten, een ruzie waarbij klappen waren gevallen, heb ik het jaar niet gehaald en het schooljaar overgedaan. Nu zeventien jaar later heb ik mijn leven reeds lang op orde en mijn vrouw en twee kinderen zijn mijn alles.  

De heer Dankbaar vertrouw ik. Ik heb sympathie voor zijn missie om de waarheid over deze zaak aan het licht te brengen. Of hij die waarheid heeft, weet ik niet. Ik kan alleen maar vertellen wat ik weet, ook al is dat niet zo veel. Ik hoop maar dat mijn verklaring mij geen problemen gaat opleveren met de Nederlandse Justitie.

Farhad Bawar

Farhad is tot op heden de beste vriend van Faek en heeft al in de zomer van 1999 aan Isabella Wagenaar verklaard dat hij weet wie de moordenaars zijn. Dit staat uitgebreid beschreven in het onvolprezen dagboek van Maaike, de moeder van Marianne. Dat Farhad als beste vriend van Faek weet wie er verantwoordelijk zijn voor de moord is natuurlijk niet meer dan logisch. Beste vrienden delen immers alles met elkaar. Stel even dat Farhad al in 1999 wist dat Jasper S. de moord op Marianne had gepleegd in het weiland. Waarom hield hij dat dan tot op de dag van vandaag voor zich? Waarom zegt hij niet: Dit wist ik toen al! De vraag stellen is hem beantwoorden.

Ik heb mij hier uit de zee van feiten beperkt tot vier verklaringen. Verklaringen die FEITEN zijn, onafhankelijk van elkaar zijn gedaan, en elkaar allen ondersteunen. De vier verklaarders hebben nog wat gemeen: Het waren naar eigen zeggen vroeger geen lieverdjes, maar nu is er niets meer op hen aan te merken. Alle vier zijn het volledig geïntegreerde jongens, die in hun omgeving (vrienden/werkgevers/collega’s) bekend staan als hardwerkend, verantwoordelijk, eerlijk en/of “schatjes”. De vier hebben nog wat gemeen:  Ze zijn allemaal bang! Bang voor Justitie! Ook dat is logisch, want alle vier weten zij als geen ander dat de Vaatstra zaak een leugenachtige doofpot is van ongekende omvang. Het is nog een Godswonder dat ze wel de moed hadden om deze verklaringen te doen.

En daar zit hun verschil met mij. Ik ben niet bang! Ik ben nooit bang voor criminelen binnen de overheid. De heer Rotermundt meent genoeg te weten aan de hand van de veroordelingen die ik telkens om de oren krijg. Maar is dat niet logisch van een criminele organisatie tegenover de klokkenluider die hun gigantische ambtsmisdrijven tracht bloot te leggen? Een tegenstander die misbruik van macht en recht op geen enkele wijze schuwt? Deze tegenstander is nu eenmaal erg machtig, ze staan wellicht op punten voor, maar het spel is nog lang niet uit. Alle zaken zijn nog in hoger beroep en ik ga voor de knock-out. En ik heb nog wat andere pijlen op mijn boog ook.

Wat menen mensen als Rotermundt en Gert Jan Bakker nu? Dat ik zulke verklaringen als bovenstaand maar moet verzwijgen? Niet moet publiceren? Dat we topambtenaren als Joris Demmink en Harm Brouwer moeten laten wegkomen met de biggest lie ooit uit de Nederlandse rechtsgeschiedenis? Is dat geestesziek? Of gaan ze ook eens verder kijken dan hun neus lang is?  Gaan ze ook eens zorgen dat ze geremd worden door kennis van zaken? Hoe zou het nou toch komen dat Faek, Riad, Rida en Farhad, niets maar dan ook niets hebben ontkend of teruggetrokken van hun verklaringen? Terwijl die al drie jaar in de publiciteit zijn? Hoe zou het nou toch komen dat Justitie er geen commentaar op wil leveren? Hoe zou het nou toch komen dat zowel Wolfgang als Justitie zich kostte wat kost verzetten tegen een getuigenverhoor van deze vier jongens? Een normaal, integer Justitie had ALLANG deze jongens als getuigen willen horen, niet eens in de rechtszaal maar op eigen initiatief, al was het maar om mijn ENORM AFBREUKGEVOELIGE beschuldigingen (die in feite van anderen komen) uit de wereld te helpen. Dat ook ons “nationale geweten” Peter R. de Vries dit nog niet heeft gedaan, toont subiet zijn corrupte, meelopende karakter. Waar Justitie anders zo bezorgd is over haar “imago”, zelfs zogeheten “webcare redacteurs” in dienst heeft om dat imago te beschermen, doet men hier niks. Omdat het niet kan!

Prettige wedstrijd!

Wim

PS: Voor geesteszieke figuren moeten we bij Joris Demmink en Harm Brouwer zijn. Praten hun eigen kolossale misdrijven goed in het kader van het “landsbelang”.  Geloven hun eigen leugens. In mijn ogen niet veel anders dan deze heren over de Holocaust:

 

 

Het zijn dit soort mannen als Joris Demmink en Harm Brouwer die “in hun eigen wereldje” leven.  Mannen als Globocnik en Stangl, die zichzelf wijsmaken dat ze het beste voor hebben met hun land. Dat ze de “goede zaak” dienen.

Wim, waarom haal je steeds de holocaust erbij? Omdat de holocaust het grootste misdrijf ooit is, gepleegd door een overheid! Omdat me dat al meer dan 35 jaar fascineert! Omdat ik me afvraag hoe dit heeft kunnen gebeuren! Omdat ik het hypocriet vind dat we monumenten en herdenkingen opzetten om ervoor te zorgen dat zoiets nooit meer kan gebeuren. Maar aan de andere kant de mentaliteit negeren die ervoor zorgde dat dit kon gebeuren! De laffe mentaliteit van wegkijken, verdringen en ontkennen als de overheid ons belazert, beliegt en bedriegt. Dezelfde mentaliteit die ik NU en HIER ook zie! Er is helemaal niets veranderd. Het is een SCHANDE dat Harm Brouwer de voorzitter van de CTIVD mag zijn! De zogenaamde waakhond om ons tegen terrorisme te beschermen. Terwijl het zelf een terrorist is! Je bent een terrorist als je de moordenaars van Marianne Vaatstra stiekem een vrijgeleide geeft en daar 18 jaar over liegt!  Het is nog meer een schande dat onze zogenaamd controlerende instanties (parlement, journalistiek, ombudsman, commissie V&J) het prima vinden dat hij dit zegt:

Geachte heer Dankbaar,

De heer Brouwer zal niet reageren op uw e-mail.

Vriendelijke groet,

Hilde Bos

Secretaris CTIVD

In plaats van hem zelf ter verantwoording te roepen. Wat een schande is dat zeg! Net zoals het een schande is dat zijn vriendje, mentor en partner in crime, Joris Demmink, 10 jaar lang de SG van Justitie mocht zijn. Nog een pedofiel ook, die erop kickt om minderjarige jochies van achteren te pakken. Vooral tegen hun wil! Dan kickt hij helemaal! Dat valt dan nog in het niet (naar mijn smaak) vergeleken met zijn rol in de Baybasin en Vaatstra zaak. Het is nog erger dan Chamberlain. Die ging tenminste nog met Hitler aan tafel. “Peace for our time!” Hier kun je niet eens politici vinden die met Brouwer en Demmink durven te praten. Tsjonge, wat is dit land, mijn land, ziek! Ik zie  weinig verschil met Nazi-Duitsland. Of het moet dit zijn: Toen had je tenminste nog verzetstrijders.